زندگی با ماشین همویالیز: یک مطالعه ی پدیدارشناسی

اهداف : درک بهتر از معنی و مفهوم زندگی بیماران همودیالیزی می­تواند منجر به درک نیازها و شیوه­ی مراقبت از آن­ها شود. از این رو این مطالعه به منظور توصیف تجرب یات زنده بیماران همودیالیزی از زندگی با ماشین همودیالیز است انجام شد. روش­ها : در این مطالعه، یکی از روش­های تحقیق کیفی تحت عنوان پدیدارشناسی توصیفی با رویکرد کلایزی مورد استفاده قرار گرفت. روش جمع­آوری اطلاعات، مصاحبه­ی نیمه­سازمان­ یافته با ده بیمار همودیالیزی از بیمارستان آموزشی اکباتان شهر همدان و بیمارستان شهدای یافت­آباد شهر تهران بود. مصاحبه­ها حول محور تجربه­ی بیماران از زندگی با ماشین همودیالیز در سال ۱۳۸۹ انجام شد. یافته­ها: از مجموع یافته های این مطالعه، چهار درون مایع که بیان­گر ساختار تجارب زندگی بیماران با ماشین همودیالیز است، استخراج شده که به شرح زیر بود: همودیالیز به عنوان جزء انکار ناپذیر زندگی، تنش­های زندگی دیالیزی، نیاز به حمایت و سازگاری موثر. نتیجه­گیری : وجه مهم زندگی این بیماران، حرکت تدریجی از محدودیت­ها تا سازگاری موثر در برابر این روند غیر قابل اجتناب زندگی این بیماران با همه پیامدهایش بود. به­کارگیری منابع حمایتی به کار گرفته در بیماران برای سازگاری، میان بیماران متفاوت بود. این یافته­ها، دید جدیدی به پرستاران برای درک واقعی­تر این بیماران و مشکلات واقعیشان خواهد داد.

زندگی با ماشین همویالیز: یک مطالعه ی پدیدارشناسی Keywords:

Hemodialysis Unit , Life , Phenomenology , ماشین همودیالیز , زندگی , پدیدارشناسی