روایی و پایایی مقیاس تعیین سطح آرام سازی رمزی در بیماران بزرگسال بستری در بخش های مراقبت ویژه

اهداف: به­منظور بررسی و تعیین سطح و مقدار آرام­سازی، به مقیاسی استاندارد نیاز است. آز آن­جایی­که در ایران تاکنون هیچ­یک از مقیاس های آرام­سازی بومی نشده یا در حد ترجمه هستند، هدف این مطالعه، تایید روایی و پایایی مقیاس تعیین سطح آرام­سازی رمزی در بیماران بزرگسال بستری در بخش­های مراقبت ویژه ایران بود. روش­ها: این تحقیق از نوع روش­شناختی است­. بعد از ترجمه نسخه انگلیسی مقیاس رمزی به زبان فارسی، ۱۲۰ بیمار بستری در بخش­های مراقبت ویژه دو بیمارستان شهر تهران با روش نمونه­گیری غیرتصادفی در دسترس مبتنی بر هدف انتخاب شدند . هشت ارزیاب (محقق اصلی، شش پرستار و متخصص بیهوشی) به­طور مستقل بیماران را با استفاده از نسخه فارسی مقیاس رمزی مورد بررسی قرار دادند. بیماران در ابتدا توسط محقق اصلی ارزیابی شدند و سایر ارزیابان، با استفاده از مقیاس گلاسکوی اصلاح­شده با پالما و کوک و گلاسکوی کوما نمره­ای برای مقیاس آنالوگ بصری و نمره­ای برای مقیاس رمزی ثبت کردند. یافته­ها: . ضریب همبستگی بین طبقات در گروه آموزش­دیده ۸۴۳/۰ و نمره ضریب کاپا که نشان­دهنده توافق بین ارزیابان است ۸۷۵/۰ بود ( ۰۰۱/۰>p). در نتیجه پایایی بین ارزیابان برای مقیاس رمزی در حد عالی بود. آزمون­های روایی، ضریب همبستگی بالایی (۹۷۸/۰=r) بین مقیاس رمزی با مقیاس آنالوگ بصری و گلاسکوی کوما (۷۷۲/۰=r) نشان داد ند (۰۰۱/۰>p). نتیجه­­­گیری: روایی و پایایی مقیاس رمزی برای ارزیابی آرام­سازی در بیماران بزرگسال بستری در بخش­های مراقبت ویژه در ایران مورد تایید است .