مطالعه آسیب شناسی بیماری لکه سفید در چهارگونه میگو در آبهای خلیج فارس

باتوجه به اهمیت بیماری ویروسی لکه سفید در ایجادخسارات اقتصادی فراوان به صنعت پرورش میگو و به منظور بررسی حساسیت گونه های بومی میگو ، در حد فاصل خرداد لغایت تیرماه سال ۱۳۸۴ تعداد۱۵۰ نمونه میگوی گونه سفید (M.affinis) ،خنجری (Parapenaopsis.Stylieferus) و ببری سبز (Penaesus.Semisulcatus) از سواحل خلیج فارس (به ویژه آبادان و بوشهر) و ۹۰ نمونه نمونه میگوی گونه سفید هندی (Penaesus.indicus) از ۱۰ مزرعه پرورشی آلوده و مشکوک جمع آوری شد. در ۱۳۶ نمونه میگو از مجموعه ۲۴۰ نمونه علائم بالینی مانند وجود لکه های سفید ۲-۰.۵ میلیمتری روی کاراپاس،جداشدن سریع کوتیکول از اپیدرم ، خالی بودن معده وروده بزرگ ،و شکننده شدن هپاتوپانکراس و قرمز شدن اندامهای حرکتی مشاهده گردید. نمونه ها برای مطالعه هیستوپاتولوژی در محلول دیویدسون تثبیت و پس از آماده سازی با استفاده از دستگاه عمل آوری بافت از آنهامقطع آسیب شناسی تهیه شد ومراحل لازم برای رنگ آمیزی H&E /Pheloxin را گذراندند. آثار ضایعات پاتولوژیک ویروس لکه سفید در اسلایدها دربافتهای هدف ویروس ،به صورت جامع مطالعه شد.گنجیدگی درون هسته ای خاص ویروس (Cowdry type A) در همه بافتها به جز سلولهای هپاتوپانکراس دیده شد.آلودگی در هر چهار گونه دیده شد و برای اولین بار آلودگی گونه میگوی سفید در این مطالعه گزارش گردید.

Keywords:

هیستوپاتولوژی , بیماری لکه سفید , میگو , خلیج فارس