مطالعه تاثیر روغن زیتون بر نوزایش بافت پوششی در ترمیم زخم تجربی ایجاد شده در پوست موش صحرایی

روغن زیتون برای اهداف پزشکی مورد استفاده قرار می گیرد و اثرات سودمندی بر بیماریهای قلبی عروقی، متابولیک، التهابی و خودایمنی دارد. هدف از این تحقیق بررسی اثر تیمار موضعی روغن زیتون بر ترمیم زخم پوست در موش صحرایی می باشد. بعد از ایجاد یک زخم جلدی تمام ضخامت در پشت ۶۰ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به ۶ گروه کنترل، شم، درمان با دوزهای ۲، ۵ و ۱۰% روغن زیتون و استاندارد تقسیم شدند. گروه کنترل هیچ تیماری دریافت نکرد. گروه شم، اوسرین را به عنوان پایه پماد دریافت کرد. گروه درمان، روغن زیتون در دوزهای ۲، ۵ و ۱۰% محلول در اوسرین دریافت کرد. گروه استاندارد با فنی­توئین ۱% درمان گردید. میزان بهبودی زخم پوست در روزهای ۳، ۷، ۱۱، ۱۴، ۱۸، ۲۱ بعد از ایجاد جراحت مورد ارزیابی قرار گرفت و جهت بررسی­های هیستولوژی در روزهای ۳، ۷ ،۱۴ و ۲۱ موش ها آسان­کشی شدند. از محل ترمیم زخم همراه با اندکی از پوست سالم مجاور، نمونه های بافتی تهیه و به روش تری کرم­ماسون رنگ آمیزی شد. در اندازه­گیری محل زخم کاهش معنی­داری در میزان قطر زخم در گروه های درمان و استاندارد در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد. در مطالعات ریزبینی افزایش معنی­داری در میزان نوزایش بافت پوششی در روز ۱۴ در گروه های درمان و استاندارد در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد. نتایج نشان داد که روغن زیتون به طور معنی داری ترمیم زخم را تسریع می کند. اثر روغن زیتون بر ترمیم زخم احتمالا به افزایش نوزایش بافت پوششی مربوط می شود.

Keywords:

روغن زیتون , زخم تمام ضخامت پوست , موش صحرایی