تعیین دوز غیر سمی داخل چشمی پروپرانولول با استفاده از الکترورتینوگرافی در چشم خرگوش

پروپرانولول از داروهای مسدود کننده غیر انتخابی گیرنده های بتاآدرنرژیک است. با توجه به نقش گیرنده های آدرنرژیک در عروق زایی، این دارو بعنوان مسدود کننده این گیرنده ها مورد توجه قرار گرفته است. نقش این دارو در کاهش عوارض عروقی شبکیه در مصرف سیستمیک، خوراکی و حتی موضعی تایید شده و طی این تحقیق اقدام به تزریق داخل زجاجیه این دارو شده تا با تعیین دوز بی خطر داخل چشمی پروپرانولول، بتوان در در ضایعات عروقی شبکیه استفاده کرد. در این بررسی از ۲۸ خرگوش همسن و همجنس که به چهار گروه ۷تایی تقسیم شده بودند استفاده شد. در سه گروه اقدام به تزریق داخل زجاجیه سه دوز متفاوت از پروپرانولول به ترتیب ۱۵، ۳۰ و ۶۰ میکروگرم در چشم راست شد. یک گروه نیز بعنوان گروه شاهد در نظر گرفته شد و مقدار ۶۰ میکرولیتر سرم نرمال سالین در چشم راست دریافت نمود. بررسی اثرات ناشی از این تزریقات با معاینات کامل چشم و الکترورتینوگرافی به مدت ۴ هفته انجام گردید. نتایج حاصل از معاینات شبکیه حاکی از سلامت این بافت بود و هیج مورد غیر طبیعی مشاهده نگردید. نتایج الکترورتینوگرافی حاکی از کاهش دامنه موج b بخصوص در گروه سوم (دریافت کننده ۶۰ میکروگرم پروپرانولول) بود که در بررسی های آماری در مقایسه با سایر گروه ها معنی دار بود (۰۳۶/۰P=). در نتیجه طی این بررسی مشخص گردید دوز ۶۰ میکروگرم پروپرانولول داخل چشمی اثرات سمی را بدنبال دارد و تا دوز حداکثر ۳۰ میکروگرم بصورت پروپرانولول داخل زجاجیه ای بی خطر می باشد.

تعیین دوز غیر سمی داخل چشمی پروپرانولول با استفاده از الکترورتینوگرافی در چشم خرگوش Keywords:

پروپرانولول , دوز داخل چشمی , چشم خرگوش