مطالعه آناتومیکی و هیستومورفومتری زبان و پاپیلاهای آن در جوجه تیغی (Hemiechinus Auritus)

این مطالعه به­منظور توصیف خصوصیات آناتومیکی و بافت­شناسی زبان جوجه تیغی و پردهای آن انجام گرفت. برای این منظور از ۵ جوجه تیغی سالم و بالغ نژاد گوش­بلند نر با محدوده وزنی ۵۰۰ گرم استفاده گردید. پس از آسان­کشی حیوانات، با ایجاد چند برش روی ریشه و ترمز زبانی، زبان از استخوان لامی و کف حفره دهانی جدا و در محلول فرمالین ۱۰ درصد تثبیت گردید. پس از تهیه مقطع بافتی، مشاهدات بافتی  نشان داد که سطح پشتی زبان شامل سه ­لایه مخاط، زیرمخاط و طبقه عضلانی است. مخاط در نواحی نوک، بدنه و ریشه بوسیله بافت سنگفرشی مطبق با درجات مختلفی از لایه شاخی پوشیده و حاوی پرد­های مختلف از جمله پردهای نخی­شکل، قارچی­شکل و جامی­شکل بود. پردهای نخی­شکل شبیه خار بوده و فاقد انشعابات ثانویه هستند. پردهای قارچی گنبدی­شکل و بویژه در بدنه زبان متمرکزند. دو پرد جامی در انتهای خلفی زبان حضور دارند. این پردها بزرگ­ترین و در عین حال کم­ترین پردها هستند. هیچگونه پرد برگی­شکل مشاهده نگردید. همچنین مشاهده شد که از قدام به خلف زبان ضخامت اپیتلیوم کاسته می­شود. مقایسه نتایج این بررسی با گزارشات در مورد سایر جوندگان نشان داد که ساختار آناتومیکی و بافت­شناسی زبان جوجه تیغی بیشترین شباهت را با زبان خرگوش دارد.

Keywords:

آناتومی , بافت شناسی , زبان , پرد , جوجه تیغی