بررسی شیوع سرمی فرم تحت بالینی بیماری یون در گاوداری های شیری استان تهران با استفاده از آزمون الایزای جذبی

مایکوباکتریوم آویوم تحت گونه پاراتوبرکلوزیس عامل بیماری یون در نشخوار کنندگان بوده و از انسان نیز جداشده است. در مورد شیوع بیماری در مناطق مختلف کشور، اطلاعات آماری دقیقی در دسترس نیست. هدف از این مطالعه بررسی میزان شیوع بیماری یون تحت بالینی در گله های گاو شیری در استان تهران می باشد. آگاهی از شیوع بیماری و خسارات ناشی از آن، می تواند نقش مهمی درمدیریت مزارع درگیر داشته باشد. در این مطالعه که در سال های ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۳ انجام گردید، به ۱۴ گاوداری شیری در استان تهران مراجعه و ۳۳۸ نمونه سرمی و مدفوع اخذ گردید. بررسی سرمی بیماری با کیت الایزای جذبی (PARACHEK۲) در بخش توبرکولین موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی انجام شد. جهت تایید تشخیص، کشت مدفوع و Nested-PCR انجام گرفت. میزان شیوع بیماری بر اساس الایزا ۵/۹% (۲۳/۱۳-۶۶/۶:CI  ۹۵%) و بر اساس کشت، ۶/۳% محاسبه گردید (۲۷/۷-۶۹/۱:CI ۹۵%). همچنین میزان شیوع گله ای بیماری بر اساس کشت، ۶/۲۸% (۹۹/۵۷-۸۵/۹: CI ۹۵%) و الایزا ۱۴/۵۷% محاسبه شد (۱۹/۸۱-۶۵/۲۹: CI۹۵%). به منظور ارزیابی ارزش تشخیصی آزمون الایزا، نتایج الایزا با کشت باکتریایی مدفوع به عنوان آزمون استاندارد طلایی مقایسه گردید. با توجه به نتایج بدست آمده، الایزا به دلیل سهولت نمونه گیری، سرعت و قیمت مناسب، آزمون غربالگری مطلوبی برای تشخیص پاراتوبرکلوزیس می باشد. همچنین پیشنهاد می گردد برنامه های دقیق کنترلی بر اساس میزان شیوع بیماری در استان تهران انجام گردد.

Keywords:

شیوع , بیماری یون , الایزا , مایکوباکتریوم آویوم تحت گونه پاراتوبرکلوزیس , گاو