سرریز اوجی با تنداب های جانبی پله ای در طرفین از جمله سرریزهای مرکبی است که از ترکیب سه سرریز ساده اوجی، جانبی وپله ای شکل یافته وبه صورت موضعی تاج سرریز نسبت به عرض رودخانه افزایش می یابد . این نوع سرریز در دره های تنگ ویا محدود کارایی بسیار دارد . استهلاک انرژی در این نوع سرریز در چند مرحله مختلف صورت می گیرد که از آن جمله حرکت جانبی آب، حرکت آب روی تنداب پله ای وبرخورد جت های آب در انتهای سرریزمی باشد . بدین ترتیب در اثر افت انرژی جریان در مراحل قبل از ورود با حوضچه آرامش، عرض حوضچه به مراتب کمتر می شود . در این پایان نامه با بهره گیری از یک مدل آزمایشگاهی، اثرات عرض انتهای سرریز ( باتغییر همزمان شیب تنداب جانبی ) و وجود یا عدم وجود پله روی تنداب در میزان استهلاک انرژی مورد مطالعه قرار گرفته است . بدین منظور در تحقیق حاضر پنج عرض انتهای سرریز ( متناظر باپنج شیب تنداب جانبی ) ، سه حالت تنداب بدون پله، با پله کوچک وبا پله بزرگ به عنوان متغیر انتخاب شده ودرصد استهلاک انرژی درآنها به دست آمده است . درآزمایش ها بر روی هر یک از پانزده حالت فوق با تأمین هفت سری دبی،میزان انرژی در بالا دست وپایین دست سرریز حاصل شده است . نتایج آزمایشات با یکدیگر ونیز بانتیجه سرریز اوجی ساده مقایسه گردیده است . نهایتا ً نمودارهایی بر حسب اعداد بدون بعد مؤثر جهت تجزیه وتحلیل آزمایشات ارائه شده وپیشنهاداتی جهت طراحی ارائه شده است .