بررسی رابطه خودآگاهی با رضایت از زندگی و پذیرش اجتماعی در اعضای انجمن معتادان گمنام استان بوشهر

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه خودآگاهی با رضایت از زندگی و پذیرش اجتماعی اعضای انجمن معتادان گمنام استان بوشهر بوده است. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر ۲۶۰۰ نفر از اعضای انجمن معتادان گمنام استان بوشهر بود. حجم نمونه پژوهش ۳۳۵ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای بود. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل خودآگاهی نستورم و داویس (۲۰۱۸)، رضایت از زندگی اندیکت و همکاران (۲۰۱۷) و پذیرش اجتماعی کراون و مارلو (۲۰۱۷) بود. داده ها با استفاده از روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و با استفاده از نرم افزار ۲۲ SPSS مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که رابطه مستقیم و معناداری بین خودگشودگی و استقبال از بازخورد دیگران با رضایت از زندگی و پذیرش اجتماعی می باشد به این معنا که هر قدر خودگشودگی و استقبال از بازخورد دیگران بیشتر شود، رضایت از زندگی و پذیرش اجتماعی نیز بیشتر می شود. رابطه مستقیم و معناداری بین آگاهی از ارزش های خود با رضایت از زندگی و پذیرش اجتماعی می باشد به این معنا که هر قدر آگاهی از ارزش های خود بیشتر شود، رضایت از زندگی و پذیرش اجتماعی نیز بیشتر می شود. بیشترین شدت همبستگی بین رضایت از زندگی و پذیرش اجتماعی (R=۰/۳۴۲) و کمترین شدت همبستگی بین خودآگاهی با رضایت از زندگی (R=۰/۱۵۸) می باشد.

Keywords:

خودآگاهی , رضایت از زندگی , پذیرش اجتماعی