مقایسه کارایی آزمون های کیفی طبقه بندی گندم با تاکید بر روش نوین ژل گلوتنین ماکروپلیمر

چکیده در این پژوهش کارایی آزمون­های کیفی طبقه بندی گندم با تاکید بر روش نوین ژل گلوتنین ماکروپلیمر در ارزیابی کیفیت نانوائی و طبقه بندی کیفی چند رقم گندم ایرانی مورد بررسی قرار گرفت. شاخص­های ارزیابی کیفیت گندم نظیر تست زلنی و عدد رسوبی SDS با روش GMP در ارزیابی شاخص­های نانوایی مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج حاصله نشان دادند که مقدار پروتئین خام همبستگی معنی داری با خواص نانوائی (حجم و ارتفاع نان) ندارد. آزمون های کیفی عدد زلنی، عدد رسوبی SDS و وزن مرطوب ژل GMP همگی ارتباط و همبستگی مطلوبی اما با ضرایب اهمیت متفاوت با حجم و ارتفاع نان نشان دادند. نتایج آزمون رگرسیون PLS ضریب تاثیر و اهمیت آزمون GMP در پیش بینی خواص نانوائی را بیشتر از بقیه آزمون ها اعلام نمود. بنابراین وزن مرطوب ژل پروتئینی می تواند به عنوان یک روش پیش بینی کننده خوب برای کیفیت نانوایی منظور گردیده و با توجه به اینکه از نمونه های بسیارکم آرد در این آزمون استفاده می شود در کارهای اصلاح ژنتیکی به عنوان فاکتوری مهم برای غربال گری کیفی بین نمونه های گندم محسوب شود. آزمون PLS همچنین طبقه بندی کیفی بین ارقام گندم مورد مطالعه با در نظر گرفتن آزمون­های مختلف مورد استفاده برای تبیین صفات کیفی مورد نظر (حجم و ارتفاع نان) ارائه داد که در نتیجه گندم­ها در دو دسته کیفی قوی و ضعیف طبقه بندی شدند.

Keywords:

Quality , Wheat , Bread , Classification , Glutenin macropolymer (GMP) , کیفیت , کلید واژه گان: گندم , نان , طبقه بندی , گلوتنین ماکروپلیمر (GMP)