نقد پارادایمی رویکرد سنتی به مسوولیت اجتماعی زن مسلمان

در نگاه به مسوولیت اجتماعی زنان، پارادایمی در بخشی از حوزه علمیه وجود دارد که برداشت از آیات و روایات تلقی میشود. این پارادایم خرد سنتی با انگیزهای ایمانی در برخورد با فرهنگ ضد اسلامی غربیان، در نگاه ابزاری آنان به زن، شکل گرفت و پاسخی به تلاش روشنفکران سکولار در حمایت از زن بود. پیشفرضهای این پارادایم عبارت است از: ناتوانی تکوینی زن، فساد افکنی رفتار زنان و تقلیل مسوولیت زن به خانه داری. این پیشفرضها همواره مدنظراین گروه، در بررسی حضور اجتماعی زن مسلمان بوده است. پارادایم سنتی، ارتقا بخشی مسوولیت زنان توسط انقلاب اسلامی را نادیده میگیرد و مسوولیت زن را به حوزه خانواده تقلیل داده است. اما باید گفت زن میتواند با عبادت اجتماعی خود، به ایفای نقش اجتماعی و تمدنی خویش بپردازد. زن فرهیخته و دانشمند میتواند در ساحت مهم و تاثیرگذار »تصمیمسازی» حضور یابد و به رشد و پیشرفت جامعه کمک نماید. تحصیلات زنان در حوزه نیز باید معطوف به نقش اجتماعی و تمدنی زن مسلمان باشد.

Keywords:

پارادایم سنتی , زن مسلمان , حضور اجتماعی زن , مسوولیت اجتماعی و تمدنی