میزان اثر بخشی فردیت و منزوی بودن در ایجاد رفتارهای نابهنجار جوانان

در جامعه امروزی افراد در یک زنجیره متصل بهم در ارتباط اجتماعی با یکدیگر هستند ، اما آنچه که این ارتباط را مهم تر می کند عواملی هستند که از آسیب های پیش رو افراد جلوگیری می کنند و آنان را از انزوا انجات می دهند. بسیاری از جوانان و نوجوانان با توجه به گذراندن اوقات فراغت خود در بستر شبکه ها و فضای مجازی از ارتباط های حضوری و اجتماعی در سطح جامعه باز می مانند و رفته رفته آسیب هایی همچون کم رویی و خجالت و کاهش عزت نفس آنان را فرا می گیرد که همین موارد باعث می شود فرد تنها تر از موقعیت قبلی خود باشد. هدف اصلی از انجام این پژوهش بررسی میزان اثربخشی فردیت و انزوا بر ایجاد رفتارهای نابهنجار جوانان در سطح جامعه بود که در این پژوهش از روش تحلیلی با استفاده از نرم افزار spss و طبقه بندی تحلیل ها ارزیابی لازم به عمل آمد. جامعه آماری دانش آموزان شهر کوهدشت در مقطع متوسطه دوم که نمونه انتخاب شده شامل ۲۰۰ نفر دانش آموز پسر در این مقطع بود. که نتایج حاصل از یافته ها نشان داد منزوی بودن و فردیت در جامعه امروزی بر وقوع رفتارهای نابهنجار و غیرمتعارف دامن میزند.

Keywords:

رابطه اجتماعی , فردیت , منزوی بودن , دانش آموزان , نابهنجار , رفتار