بررسی تاثیر پیش تیمار با اتیل اولئات و نوع بسته بندی بر خصوصیات کیفی توت خشک شده در طی مدت نگهداری

چکیده  در این پژوهش توت سفید و توت خاردار با محلول های ترکیبی اتیل اولئات  پیش تیمار شده  و به روش صنعتی ( خشک کن کابینی ) خشک شدند.  توت های خشک شده همراه با نمونه های شاهد به دو روش( پلی اتیلن و پلی استیرن)  بسته بندی و به مدت ۵ ماه در دمای  محیط نگهداری گردیدند. خواص کمی و کیفی و  خصوصیات  حسی و رئولوژیکی بلافاصله پس از  خشک شدن  و در فواصل ۳۰ ،۹۰ و ۱۵۰ روز  اندازه گیری گردیدند. طرح آماری مورد استفاده ، آزمایش فاکتوریل در قالب کاملا تصادفی با  سه تکرار و دو فاکتور  بود. فاکتور  A  پیش تیمار با  نه  سطح و فاکتور  B بسته بندی با دو  سطح بود. میانگین ها با آزمون دانکن  مقایسه گردیدند. نتایج نشان داد که پس از ۵ ماه نگهداری توت خشک حداقل میزان رنگ قهوه ای در توت سفید تیمار شده با اسید اسکوربیک ۱ درصد  + اتیل اولئات ۲ درصد و سپس در توت سفید تیمار شده با متا بی سولفیت پتاسیم  ۵/۰ درصد + اتیل اولئات ۲ درصد مشاهده شد. توت خشک سفید تیمار شده با متا بی سولفیت پتاسیم  ۵/۰ درصد + اتیل اولئات ۲ درصد دارای حداقل میزان شمارش میکروبی و حداکثر امتیاز بافت، رنگ، بو، طعم و ظاهر عمومی  و  توت خشک سفید تیمار شده با متا بی سولفیت پتاسیم  ۵/۰ درصد + اتیل اولئات ۲ درصد دارای حداکثر میزان قابلیت جویدن بود.توت تیمار شده و نگهداری شده به مدت ۵ ماه در بسته های پلی استیرنی از نظر امتیاز های بافت و طعم بر بسته پلی اتیلنی ارجحیت  داشت. همچنین توت تیمار شده و بسته بندی شده در پلی استیرن پس از ۵ ماه نگهداری در انبار دارای حداقل میزان رنگ قهوه ای و شمارش میکروبی بود. به طور کلی  توت سفید تیمار شده با محلول متا بی سولفیت پتاسیم + اتیل اولئات ۲ درصد  که با خشک کن کابینتی خشک گردیده و  با پلی استیرن بسته بندی شده بود، پس از ۵ ماه نگهداری در انبار  نسبت به بقیه تیمارها  از نظر خصوصیات شیمیایی، میکروبی و  رئولوژیکی دارای ارجحیت بود.

Keywords:

Dried mulberry fruit , Cabinet dryer , Ethyl oleate , Polyethylene , Polystyrene , Rheological characteristics , خواص رئولوژیکی , کلید واژگان : میوه توت خشک شده , خشک کن کابینی , اتیل اولئات , پلی اتیلن , پلی استیرن