تاثیر نوع حلال بر میزان ترکیبات زیست فعال و فعالیت ضداکساینده عصاره آلبالو تلخه (White mahlab L.)

چکیده هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر سه نوع حلال مختلف آب، اتانول و متانول بر بازده استخراج، میزان فنل کل (TPC)، فلاونوئید کل (TFC)  و فعالیت ضداکساینده به دو روش دی فنیل پیکریل هیدرازیل (DPPH) و هیدروژن پراکسید (H۲O۲) عصاره آلبالو تلخه (White mahlab L.) بوده است. نتایج نشان داد که در بین عصاره­های مورد بررسی، عصاره اتانولی بالاترین راندمان استخراج) ۵/۰±۳۳/۳ درصد( را داشته است. در حالی که عصاره متانولی بیشترین میزان فنل کل (۰۹/۰±۷۹/۳ میلی­گرم معادل اسید گالیک در گرم نمونه) و فلاونوئید کل (۰۰۰۷/۰±۱۶/۰ معادل میلی­گرم روتین در گرم نمونه) را نشان داد. همچنین عصاره متانولی بیشترین درصد مهار رادیکال­های آزاد DPPH و هیدروژن پراکسید را در غلظت ۰۰۵/۰ مشخص کرد (به ترتیب ۸۱/۱±۲۹/۶۴ و ۰۵/۰±۲۸/۲ درصد). با توجه به نتایج این تحقیق، می­توان عصاره متانولی میوه آلبالو تلخه را که در کشور ما به آن هیچگونه توجهی نشده است به عنوان یک منبع طبیعی دارای ترکیبات زیست فعال مفید و دارای فعالیت ضداکساینده بالا برای استفاده در صنعت غذا و دارو معرفی کرد.

Keywords:

کلید واژگان: آلبالو تلخه , استخراج , ترکیبات زیست فعال , فعالیت ضداکساینده