تاثیر بارهای مکانیکی بر آسیب های وارد بر سیب پس از مرحله انبارداری

چکیده امروزه مشخص شده است که مهمترین عامل ضایعات پس از برداشت در محصولات آبدار و فاسدشدنی آسیب های مکانیکی می باشد. کاهش حساسیت محصول به ضربه از طریق انتخاب رقم مناسب و مدت زمان مناسب انبارداری از اولویت های این پژوهش بوده است. در این تحقیق تاثیر رقم، انرژی ضربه ای و مدت زمان ذخیره سازی بر آسیب های مکانیکی سیب و حساسیت آن به ضربه مورد بررسی قرار گرفت.  نتایج بدست آمده نشان داد که رقم گلدن دلیشز نسبت به رقم رد دلیشز از مقاومت بیشتری به ضربه برخوردار است. همچنین بیشترین درصد ضایعات معادل ۴/۸% از کل حجم سیب در سطح انرژی ۱۲۱۰ میلی ژول و در کمترین دوره انبارداری (۱۲ روز پس از برداشت) مربوط به رقم رد دلیشز بود. درحالیکه کمترین درصد ضایعات معادل ۱%، به رقم گلدن در سطح انرژی ۴۱۰ میلی ژول و بیشترین دوره انبارداری (۶۷ روز پس از برداشت) تعلق داشت. بر اساس پارامتر قابلیت کوفتگی، بطور مشخص با افزایش مدت انبارداری این قابلیت در هر دو رقم کاهش می یابد و به عبارت دیگر مقاومت سیب ها با گذشت زمان نسبت به ضربه افزایش می یابد. بر اساس نتایج بدست آمده، با افزایش میزان انرژی سینتیک در هر دو رقم مورد بررسی، درصد کوفتگی افزایش می یابد اما قابلیت کوفتگی تغییر معنی داری نمی کند و تنها بطور محسوسی در دوره ۱۲ روز پس از برداشت افزایش می یابد. همچنین تاثیر متقابل زمان × رقم بطور معنی داری بر مقاومت به کوفتگی سیب و درصد حجم کوفتگی سیب موثر بود، درحالیکه تاثیر متقابل سه گانه (زمان×رقم×انرژی) بر هیچ یک از متغیرهای وابسته اثر معنی داری نداشت.

Keywords:

انبارداری , سیب , ضربه , کلید واژگان: آسیب مکانیکی