اثرات سوربیتول، گلیسرول و لاکتیک اسید بر روی خواص مختلف لایه های نازک تهیه شده از کازئین

چکیده اثرات افزودن هر یک از مواد نرم­کننده (سوربیتول، گلیسرول یا لاکتیک اسید) در محدوده غلظت %۴۰- ۰ برروی خواص مکانیکی و نفوذپذیری به بخار آب واکسیژن لایه­های نازک بر پایه کازئین مورد مطالعه قرار گرفت. مناسبترین فرمولاسیون که دارای نفوذ پذیری به بخارآب )  (WVP ونفوذ پذیری به اکسیژن ((OP و انعطاف پذیری اپتیمم بودند انتخاب شدند. مقادیر WVP، OP و خواص مکانیکی برای بهترین فرمولاسیون لایه­های نازک بر پایه کازئین در سه رطوبت­ نسبی (%۷۵ و ۵۲ ,۳۲ RH=)نیز مقایسه شدند. میزان WVP با استفاده از روش مهاجرت رطوبت از فنجانک­ها ومیزان OP از طریق اندازه­گیری عدد پراکسید روغن موجود در فنجانک­ها اندازه­گیری شدند. خواص مکانیکی لایه­های نازک بااستفاده از دستگاه کشش اندازه­گیری شدند. نتایج نشان داد که افزودن %۲۰ هر یک از نرم کننده­ها به کازئین مناسب­ترین نسبت برای رسیدن به خواص اپتیمم مکانیکی (انعطاف­ پذیری، استحکام کششی و مدول الاستیک) بود. افزایش بیشتر غلظت نرم­کننده منجر به کاهش مقاومت به کشش و مدول الاستیک وافزایش ناچیزازدیاد طول و افزایش قابل ملاحظه WVP گردید. لایه­های نازک حاوی سوربیتول در رطوبت نسبی %۳۲ و لایه­های نازک حاوی گلیسرول در رطوبت %۷۵ دارای WVP  بیشتری نسبت به دو رطوبت دیگر بودند.لایه­های نازک حاوی سوربیتول   OP کمتری درهر سه رطوبت نسبی نسبت به لایه­های نازک  حاوی گلیسرول و لاکتیک اسید دارا بودند.

Keywords:

Key words: Casein , Mechanical Properties , Water vapor permeability , Oxygen permeability , کلید واژه گان: کازئین , خواص مکانیکی , نفوذپذیری به بخار آب , نفوذپذیری به اکسیژن