سخن سردبیر: جناب آقای دکتر حسن دانایی فرد

چارچوبی برای تحلیل کشورداری   کشورداری[۱] فعل دستگاه حکومت هر کشوری، از جمله ایران، است. قانون اساسی هر کشور، از جمله ایران، سند پایه ای کشورداری است. فلسفه سیاسی حکومت هر کشوری در چنین سندی به صراحت یا بعضا به صورت ضمنی بیان شده است. این فلسفه سیاسی مبنای شکل گیری فرآیند کشورداری را بنیان گذاری می کند. به ادعای ما کشورداری عبارتست از”علم، هنر و صناعت پیوند حکمرانی ملی، اداره امور عمومی و فعالیت عملیاتی کشور در همه ساحت ها، به منظور تحقق اهداف عالیه مصرح در قانون اساسی (یا سایر قوانین مادر که در دیگر کشورها متداول است) [۱]. نویسنده مدعی است ظرفی که می تواند سه جزیره جدای ازهم یعنی حکمرانی ملی،اداره امور عمومی و عملیلت روزمره در سراسر جامعه را به صورت یک کلیت  تببین کند مفهوم "کشورداری" است. بنابراین این مفهوم را با توصیف فوق برای نخستین بار توسط نویسنده تعریف شده است.