بررسی پتانسیل خورندگی و رسوب گذاری منابع آب شرب شهر دهلران با اندیس های خورندگی در سال ۱۳۹۳

زمینه و هدف: خوردگی واکنش فیزیکی- شیمیایی است که در اثر تماس مواد با محیط اطراف ایجاد و باعث تغییر خواص ماده می شود. خوردگی می تواند باعث آسیب های اقتصادی، کاهش عمر مفید تاسیسات آب رسانی و بیماری در مصرف کنندگان گردد. لذا هدف از این تحقیق، بررسی پتانسیل خورندگی و رسوب گذاری منابع آب شرب شهر دهلران می باشد. روش بررسی: در این مطالعه که از نوع توصیفی مقطعی می باشد طی یک سال از ۸ حلقه چاه منابع تامین آب شرب شهر دهلران نمونه برداری انجام گردید. به این منظور اندازه گیری پارامترهای کل جامدات محلول(TDS)، سختی کلسیم، قلیائی ات کل، درجه حرارت آب،pH ،pHs ، شاخص های پایداری لانژلیه، رایزنر، تهاجمی و پوکوریوس بر روی تمامی منابع تامین کننده آب شرب شهر دهلران صورت گرفت. یافته ها: نتایج این بررسی نشان داد که میزان TDS، کدورت و سختی کل چاه های موردبررسی کمتر از حد استاندارد ملی می باشد. به طوری که بیشترین و کمترین میزان TDS به ترتیب مربوط به چاه شماره ۱دشت اکبر(mg/l ۱۰۸۴) و چاه شماره ۵ بره بیجه (mg/l ۱۳۲) به دست آمد. همچنین بیشترین و کمترین میزان کدورت به ترتیب مربوط به چاه شماره ۲ بره بیجه (NTU ۰.۹۹) و چاه شماره ۱ دشت اکبر(NTU ۰.۲۵) می باشد. برای تمامی چاه های موردبررسی، میزان شاخص لانژیله بین ۰.۴۳ – تا ۰.۱۹+ ، شاخص رایزنر بین ۹.۰۷- ۷.۵۲، شاخص پوکوریوس بین ۱۱.۲۱-۸.۶۹ و شاخص خورندگی بین ۸.۶۸ – ۸.۰۱ به دست آمد. نتیجه گیری: بررسی شاخص های مربوطه نشان می دهد که آب آشامیدنی شهر دهلران خورنده بوده و لذا بایستی کیفیت آب موجود در شبکه توزیع به طور مستمر مورد پایش قرارگرفته و اقدامات لازم درزمینه کنترل خوردگی اعمال نمود.

Keywords:

Corrosion , Scale formation , Water resources , Dehloran , خورندگی , رسوب گذاری , منابع آب , دهلران