بررسی اثرات ترکیبات پلی کلرینه بی فنیل بروی تعداد باکتری های ناحیه ریزوسفر گیاه سورگوم و اسپرس بصورت کشت جدا و ترکیبی

مقدمه: پلی کلرینه بی فنیل­ها (PCBs) ترکیبات ژئوبیوتیک سمی هستند که به شدت در محیط مقاوم می باشند. استفاده از گیاه برای تصفیه خاک های آلوده بطور موفقیت­آمیزی برای حذف انواع ترکیبات آلی مانندPCBs  مورد استفاده قرار گرفته است. در این پژوهش اثرات ترکیبات پلی کلرینه بی­فنیل بر جمعیت باکتریایی ناحیه ریزوسفر دو گیاه اسپرس و سورگوم بصورت کشت جدا و ترکیبی مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش­ها: در این مطالعه، خاک مورد نیاز از مراتع جاده قدیم یاسوج–شیراز در عمق صفر تا ۲۰ سانتی متری از سطح خاک جمع آوری شده و سپس با غلظت های ۱۰۰،۲۰۰، ۴۰۰ و ppm ۸۰۰ از پلی کلرینه بی فنیل آلوده گردید. برای سنجش جمعیت باکتریایی خاک از روش سری متوالی (Serial-method) استفاده و درنهایت بصورت  خاک خشک بیان شد. بعد از ۱۲۰ روز و در پایان مطالعه بیومس گیاه مورد اندازه گیری قرار گرفت. یافته ها: بر اساس نتایج بدست آمده میانگین جمعیت باکتریایی در خاک دارای گیاه در مقایسه با خاک بدون گیاه دارای اختلاف معنی داری بود (p<۰.۰۵). در بین حالت های مختلف بیشترین تاثیر در جمعیت باکتری ها بصورت کشت ترکیبی>سورگوم>اسپرس می باشد. نسبت جرم ریشه به جرم اندام هوایی در حالت کشت ترکیبی دارای بیشترین مقدار (۹۰درصد) و بعد از آن اسپرس (۷۲درصد) و سورگوم (۶۳درصد) می باشد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج الگوی کشت ترکیبی نسبت به کشت جدا باعث تحریک بیشتر باکتری ها و افزایش جمعیت آن ها در ناحیه ریزوسفر شده و بطور کلی شرایط کشت ترکیبی با سورفاکتانت (Tween۸۰) به عنوان بهترین حالت مشخص گردید.

Keywords:

Phytoremediation , Sorghum , Onobrychis.s , Mix culture , Surfactant , گیاه پالایی , سورگوم , اسپرس , کشت ترکیبی , سورفاکتانت