بررسی کارایی فرآیند فنتون هتروژن با نانوذرات آهن صفردر حذف دی متیل فتالات از محیط های آبی
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 75
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JEHE-2-3_004
تاریخ نمایه سازی: 8 آذر 1402
Abstract:
مقدمه و هدف: ثبات و پایداری ترکیبات مصنوعی نوظهوری همچون دیمتیل فتالات موجب افزایش روزافزون غلظت آنها در محیط زیست و چرخه مواد غذایی و ایجاد مخاطرات بهداشتی شده است. بنابراین دستیابی به روشهای موثر و کارآمد جهت حذف این آلایندهها از دغدغههای محققین محیط زیست میباشد. این پژوهش با هدف بررسی کارایی فرآیند فنتون هتروژن با نانوذرات آهن صفر در حذف دیمتیل فتالات از محیطهای آبی انجام شده است.
مواد و روشها: مطالعه تجربی حاضر در مقیاس آزمایشگاهی، در راکتور با جریان منقطع انجام شد و کارایی فرآیند فنتون هتروژن با بررسی تاثیرتغییرات پارامترهای عملیاتی زمان واکنش (۵ تا ۱۲۰ دقیقه)، pH (۲ تا۱۰)، غلظت پراکسید هیدروژن (۰۱/۰ تا ۱ میلیمول بر لیتر)، میزان نانوذرات آهن صفر (۰۱/۰ تا ۵/۰ گرم بر لیتر) و غلظت اولیه دیمتیل فتالات (۲ تا ۵۰ میلیگرم بر لیتر) مورد مطالعه قرار گرفت. سپس تاثیر هر یک از عوامل فنتون هتروژن در حذف دیمتیل فتالات تعیین شد.
یافتهها: نتایج حاصل نشان داد بیشترین کارایی فرآیند فنتون هتروژن در حذف دیمتیل فتالات در ۴pH= میباشد. همچنین در شرایط بهینه پارامترهای موثر بر واکنش شامل غلظت پراکسید هیدروژن ۱/۰ میلیمول بر لیتر، مقدار نانوذرات آهن صفر ۰۵/۰ گرم بر لیتر، غلظت اولیه ۲ میلیگرم بر لیتر آلاینده و زمان تماس ۶۰ دقیقه، میزان حذف دی متیل فتالات برابر ۸/۹۲ درصد تعیین شد.
نتیجهگیری: براساس نتایج حاصل شده، فرآیند فنتون هتروژن با نانوذرات آهن صفر، کارایی مطلوبی در حذف دیمتیل فتالات از محیطهای آبی دارد و میتواند به عنوان یک روش موثر و کم هزینه در حذف ترکیبات مشابه مد نظر قرار گیرد.
Keywords:
Authors
علیرضا رحمانی
مرکز تحققیقات علوم بهداشتی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
محمدتقی صمدی
مرکز تحققیقات علوم بهداشتی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
رضا شکوهی
مرکز تحققیقات علوم بهداشتی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
حسن ذوالقدرنسب
گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :