بررسی اثر هماهنگی فرآیندهای سازمانی و فرهنگ یادگیری سازمانی بر عملکرد رقابتی با تاکید بر نقش میانجی قابلیت های پویا و چابکی سازمانی

امروزه با افزایش شدت رقابت در صنعت، سازمان ها باید ابزارها و روش های مدیریتی غیرسنتی را برای حفظ سود رقابتی به عنوان یک فعالیت پویا اتخاذ کنند. قابلیت پویا تحت تاثیر تعامل هماهنگی فرآیند و فرهنگ یادگیری سازمانی و اثرهای مشترک آنها بر عملکرد رقابتی می باشد. از سویی یکی از سازوکار هایی که سازمان ها از راه آن قابلیت های پویای خود را توسعه داده و در نتیجه عملکردشان را ارتقا می دهند، چابکی سازمانی است. براین اساس، هدف پژوهش حاضر بررسی اثر هماهنگی فرایند و فرهنگ یادگیری سازمانی بر عملکرد رقابتی با تاکید بر نقش میانجی قابلیت های پویا، چابکی سرمایه سازی در بازار و چابکی سازگاری عملیاتی است. مطالعه حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری متشکل از مدیران صنعت فناوری-اطلاعات در شهر تهران است که نمونه ای با حجم ۲۹۰ نفر مبتنی بر فرمول کلاین و به روش دردسترس از این بین انتخاب شده است. به منظور گردآوری اطلاعات از ابزار پرسش نامه و برای تحلیل داده ها از روش مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزارPLS  استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد هماهنگی فرایند و فرهنگ یادگیری سازمانی بر قابلیت پویا اثرگذارند. همچنین قابلیت پویا چابکی سرمایه سازی در بازار و چابکی سازگاری عملیاتی را در سازمان تقویت می کند و درنهایت چابکی سازمان بر عملکرد رقابتی سازمان اثر معنادار دارد.

Keywords:

Competitive performance , Dynamic capabilities , Market capitalizing agility , Operational adjustment agility , Organizational learning culture , Organizational process alignment. , چابکی سازگاری عملیاتی , چابکی سرمایه سازی در بازار , عملکرد رقابتی , فرهنگ یادگیری سازمانی , قابلیت های پویا , هماهنگی فرآیند سازمانی.