مقایسه «هویت یابی» در سه داستان کودک با موضوع مشترک مدادرنگی: از منظر نشانه شناسی فرهنگی

از شگردهای داستان­های کودک جهت عینی­سازی روابط انتزاعی، استفاده از استعاره «رنگ» است. از آنجا که از یک طرف استعاره «تغییر رنگ» در سه داستان قرمز: داستان یک مدادشمعی، روزی که مدادشمعی­ها دست­ از کار کشیدند و مداد بنفش بر «انقلاب هویت» دلالت دارد و از طرف دیگر دو داستان اولی امریکایی و داستان مداد بنفش ایرانی است، لذا این مقاله داستان­های مذکور را انتخاب کرده تا دیدگاه دو گفتمان فرهنگی مذکور را درباره معنای «هویت آرمانی» مقایسه کند. در همین راستا، برآن است که به روش تحلیلی­توصیفی و در چارچوب «نظام­­های معنایی لاندوفسکی» به سه پرسش پاسخ دهد: با توجه به اینکه سه متن مذکور کودک را به­ هویت­یابی تشویق می­کنند، هرکدامشان چه تفسیری از هویت ایدئال دارند؟ و چگونه کودک را به­ آن فرامی­خوانند؟ ایدئولوژی پنهان در هر متن کدام نهادهای مرتبط با سوبژکتیویته را غیریت­سازی و کدام را غیریت­زدایی می­کند؟ پژوهش حاضر برای نخستین­بار در ایران، پارادایم هویت­یابی را در داستان­های کودک بررسی می­کند. از منظر نشانه­شناسی فرهنگی هر متن به­مثابه یک فرهنگ است و ترجمه­ها ایدئولوژی نهفته در متون را از سپهر نشانه­ای مبدا به سپهر نشانه­ای مقصد انتقال می­دهند. بی­توجهی مترجمان متون کودک به تسری شیوه هستی ­ در جهان دو متن ضرورت تحقیق را انکارناپذیر می نماید.

Keywords:

cultural semiotics , subjectivity , Comparative Literature , Landowski , semantic systems , child's story , سوبژکتیویته , نشانه شناسی فرهنگی , ادبیات تطبیقی , داستان کودک , نظام معنایی , لاندوفسکی