بررسی حقوقی عملیات استشهادی، ترور و انتحار

برخی محققین، دو مفهوم «تروریسم» و «عملیات استشهادی» را با یک دیگر مرتبط دانسته و عملیات استشهادی را نیز نوعی تروریسم تلقی می کنند؛ در اغلب موارد تروریست ها افراد بی گناه را مورد هدف قرار می دهند تا پیام خود را به حریف خود و افکار عمومی برسانند. کسانی که در عملیات تروریستی کشته می شوند جرمی مرتکب نشده اند و ناخواسته مورد هجوم قرار گرفته اند؛ لذا عملیات تروریستی یک حمله تجاوزکارانه است و با قوانین الهی و بشری سازگار نیست. هر عملیاتی که تحت چنین شرایطی صورت بگیرد، حتی اگر به نام دین هم باشد، تروریسم به حساب می آید. این درحالی است که عملیات استشهادی به دلیل برخورداری از شاخص های دینی و اخلاقی، فاقد هرگونه وجه اشتراک اساسی با تروریسم است و عمل تروریستی محسوب نمی شود، بلکه یک عمل دفاعی و دینی است بر متون اسلامی تکیه دارد و شئونات انسانی و اخلاقی در آن رعایت میشود. لذا این پرسش مطرح می شود که «چه نسبتی بین عملیات استشهادیف انتحاری و ترور وجود دارد؟» این مقاله برآن است با روش توصیفی–تحلیلی، در پاسخ به پرسش فوق مفهوم، شاخص ها و زمینه های ساختاری تروریسم و عملیات استشهادی و انتحاری را توضیح دهد و تمایز عملیات استشهادی با تروریسم و عملیات انتحاری را تبیین نماید. چارچوب نظری این پژوهش بر اساس نظریه سیاست تطبیقی می باشد.روش تحقیق توصیفی- تحلیلی  و با استفاده از ابزار اسنادی است.

Keywords:

عملیات استشهادی , ترور , انتحار , تکفیر , حقوق بین الملل