بررسی حقوق اقلیت ها در جمهوری اسلامی و مقایسه آن با وضعیت آنان قبل از انقلاب و در دیگر کشورها

نظام جمهوری اسلامی ایران که در خیزش ضد استکباری و تاریخی مردم عدالت محور و ظلم ستیز ایران در فوریه ۱۹۷۹م شکل گرفت و چند ماه بعد در همه پرسی از مردم ایران با رای بالایی تثبیت شد، از ابتدا تا کنون رویکرد فراقومیتی و فرامذهبی خود را حتی المقدور حفظ کرده تا بتواند عموم مستضعفان جهان از هر مذهب و آیین و تفکر و نژادی را به سمت خود معطوف و روحیه ظلم گریزی را در آن ها زنده نماید. ولی از طرفی، مخالفان جمهوری اسلامی، آن را به تضییع حقوق اقلیت ها محکوم می کنند. لذا در این راستا لازم دیده شد به حفظ حقوق اقلیت های دینی و مسلمانان غیر شیعه در جمهوری اسلامی اشاره و با موارد مشابه آن در حکومت های غربی مقایسه شود، تا به این نکته رهنمون گردد که حکومت هایی که خود را منتقد جمهوری اسلامی دانسته و نسبت به حمایت از برخی جریان های اپوزیسیون و ضد انقلاب اقدام می کنند، هرگز از باب دفاع از آزادی اقوام و ادیان و مذاهب نیست که این کار را انجام می دهند و نیتشان صرفا مبارزه با نفس جمهوری اسلامی و رویکرد ظلم گریز و ظالم ستیز آن است؛ همان رویکردی که حکومت های نامبرده سردمدار یا مروج آن هستند. لذا نوشتار پیش رو درصدد است حقوق اقلیت ها در ایران و برخی از حکومت های منتقد را مورد مقایسه قرار دهد.

Keywords:

ایران , اقلیت های دینی , اهل سنت , کلیمیان , عربستان سعودی , شیخ نمر , فرقه داوودیه