مقایسه فرسودگی تحصیلی ، استرس تحصیلی و اهمال کاری تحصیلی در دانش آموزان تیز هوش و عادی مقطع متوسطه .

پژوهش حاضر باهدف مقایسه فرسودگی تحصیلی ، استرس تحصیلی و اهمال کاری تحصیلی در دانش آموزان تیزهوش و عادی مقطع متوسطه شهر یزد انجام گرفت . این پژوهش از نوع علی -مقایسه ای بوده و جامعه آماری آن تمامی دانش آموزان عادی و تیزهوش دوره دوم متوسطه شهرستان یزد در سال ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بود. از این جامعه آماری ۱۰۰ نفر دانش آموز تیزهوش و ۱۰۰ نفر دانش آموز عادی به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس فرسودگی تحصیلی ، پرسشنامه استرس انتظارات تحصیلی و مقیاس گرایش اهمال کاری تحصیلی استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس چندمتغیری و آزمون T دو گروه مستقل در SPSS-۱۸ انجام شد. نتایج نشان داد که در تمام مولفه های فرسودگی تحصیلی (خستگی تحصیلی ، بی علاقگی تحصیلی و ناکارآمدی تحصیلی )، استرس تحصیلی و اهمال کاری تحصیلی تفاوت معنی داری بین دو گروه دانش آموزان تیزهوش و عادی وجود داشت و نتایج بیانگر آن بود که دانش آموزان تیزهوش از فرسودگی تحصیلی ، استرس تحصیلی و اهمال کاری تحصیلی کمتری در مقایسه با دانش آموزان عادی برخوردار بودند. طبق یافته های به دست آمده می توان گفت که تیزهوشی یک عامل موثر در کاهش مشکلات تحصیلی دانش آموزان می باشد. همچنین براساس نتیجه پژوهش حاضر، باید توجه بیشتری به فرسودگی تحصیلی ، استرس تحصیلی و اهمال کاری تحصیلی در دانش آموزان عادی داشت .

Keywords:

دانش آموزان تیزهوش , فرسودگی تحصیلی , استرس تحصیلی و اهمال کاری تحصیلی