نقش واسطه ای نستوهی روانشناختی در رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه با دلزدگی زناشویی

هدف این پژوهش تعیین نقش واسطه ای نستوهی روانشناختی در رابطه بین طرحوارههای ناسازگار اولیه با دلزدگی زناشویی بود. روش مطالعه حاضرتوصیفی از نوع همبستگی مبتنی بر مدلسازی معادلات ساختاری است . جامعه آماری راکلیه زنان و مردان متاهل ساکن شهر کرمانشاه تشکیل دادند.۲۵۷ متاهل به عنوان نمونه به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و به پرسشنامه های مقیاس دلزدگی زناشویی (CBM)، مقیاس نستوهی (HS) و فرم کوتاه پرسشنامه طرحواره یانگ (SF-YSQ) پاسخ دادند. یافته ها نشان داد حوزه بریدگی و طرد بر دلزدگی زناشویی اثر مستقیم دارد. طرحوارههای حوزههای بریدگی و طرد، خودگردانی و عملکرد مختل ، دیگر جهت مندی و محدودیت های مختل بر نستوهی روانشناختی اثر مستقیم دارد. نستوهی روانشناختی تاثیر مستقیمی بر دلزدگی زناشویی دارد. طرحوارههای حوزههای خودگردانی و عملکرد مختل ، دیگرجهت مندی و محدودیت های مختل بر دلزدگی زناشویی با میانجی گری نستوهی روانشناختی اثر غیر مستقیم دارند. نتایج این پژوهش بر نقش با اهمیت نستوهی روانشناختی در تعدیل اثرات طرحوارههای ناسازگار اولیه (خودگردانی و عملکرد مختل ، دیگرجهت مندی و محدودیت های مختل ) بر دلزدگی زناشویی تاکید دارد.

Keywords:

دلزدگی زناشویی , نستوهی روانشناختی , طرحواره های ناسازگار اولیه