تاثیر سبک رهبری اصیل بر عملکرد شغلی اعضای هیات علمی دانشگاه علامه طباطبائی با نقش میانجی خودکارآمدی اجتماعی

هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر سبک رهبری اصیل بر عملکرد شغلی اعضای هیات علمی دانشگاه علامه طباطبائی با نقش میانجی خودکارآمدی اجتماعی بود. لذا از نظر هدف، پژوهشی کاربردی و از حیث گردآوری داده ها پژوهشی توصیفی-پیمایشی است. جامعه ی آماری این تحقیق کلیه ی اعضای هیات علمی دانشگاه علامه طباطبائی تهران به تعداد ۵۴۵ نفر بوده و حجم نمونه آماری بر اساس فرمول کوکران ۲۲۶ نفر از اعضاء تعیین شده است. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه استفاده شد. معیارهای پرسشنامه جهت سنجش متغیر سبک رهبری اصیل از آوولیو و همکاران (۲۰۰۶) اقتباس شده از بیرانوند و همکاران(۱۳۹۸)، متغیر خودکارآمدی اجتماعی از گریو و همکاران (۲۰۱۴)، و متغیر عملکرد شغلی از بونتیس وسرنکو(۲۰۰۷) اقتابس شده از نوشاد(۱۳۹۳) بود. روایی پرسشنامه از طریق تحلیل عامل تاییدی و بارهای عاملی صورت گرفت و پایایی کلی پرسشنامه از روش تعیین ضریب آلفای کرونباخ معادل ۹۰۲/۰ بدست آمد. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از روش مدل معادلات ساختاری و مربعات جزئی بهره گرفته شده و از نرم افزارهایspss ۲۲ وlisrel استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که سبک رهبری اصیل بر عملکرد شغلی اعضای هیات علمی دانشگاه علامه طباطبائی با نقش میانجی خودکارآمدی اجتماعی تاثیر مثبت و معناداری دارد.

Keywords:

Authentic Leadership , social self-efficacy , job performance