روسپیگری، خشونت و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)

Publish Year: 1381
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 23

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_REFA-2-5_010

تاریخ نمایه سازی: 13 آذر 1402

Abstract:

دف از این مقاله اشاره به مقولاتی است که از ماهیت روسپیگری نشات می گیرد. مهم ترین سوال مورد بحث این است که آیا روسپیگری صرفا یک شغل است و یا تجاوز و تعدی به حقوق بشر محسوب می شود؟ از دیدگاه مولفان مقاله، روسپیگره یک عمل خشن و وحشیانه نسبت به زنان است. این عمل ماهیتا موجب صدمه و آسیب به فردی می شود که روسپی قلمداد شده است. طی مصاحبه با ۴۷۵ روسپی (زن، مرد و وارونگی خواه Transgendered ) در پنج کشور (آفریقای جنوبی، ایالات متحده آمریکا، ترکیه، تایلند و زامبیا) و ارائه پرسشنامه ای حاوی دو سری پرسش در مورد وجود سابقه کنونی یا قبلی خشونت فیزیکی و جنسی و امکانات لازم برای ترک روسپیگری، علائم و نشانگان اختلالات استرس پس از سانحه (PTSD) در این افراد بررسی و ارزیابی گشت. یافته ها، خشونت قابل ملاحظه ای در زندگی تمام افرادی که در حال حاضر یا قبلا روسپیگری می کردند نشان می دادند. در هر پنج کشور، ۷۳ درصد حملات فیزیکی، ۶۲ درصد تجاوز به عنف و ۶۷ درصد ملاکهای تشخیص PTSD را در طی روسپیگری تجربه کرده بودند و به طور متوسط ۹۲درصد مایل به ترک عمل روسپیگری بودند. این مطالعه مسئله نژادی و محل روسپیگری (خیابان، روسپی خانه، مراکز تلفنی، ...) را در نظر گرفته بود و علیرغم محدودیت در انتخاب نمونه، یافته ها حاکی از آن بود که صدمات روسپیگری وابسته به فرهنگ (culture – bound) نیست و به همین دلیل عمل روسپیگری به عنوان یک عمل خشونت بار و تعدی به حقوق بشر مورد بحث قرار گرفت.