نقش شیوه های فرزندپروری بر نگرش اخلاقی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش سبک های فرزندپروری در پیش بینی نگرش اخلاقی در دانش آموزان مقطع متوسطه دورهدوم شهرستان اردبیل بود. روش پژوهش توصیفی - همبستگی بود و جامعه آماری آن شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطهدوره دوم بود که در سال ۱۴۰۰ مشغول تحصیل بودند و حجم نمونه به تعداد ۲۰۰ دانش آموزان مقطع دوم متوسطه بهصورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه نگرش اخلاقی محقق ساخته و پرسشنامه یسبک های فرزندپروری بامریند ۱۹۷۲ استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری استفاده شد. نتایج نشان داد که بین سبک فرزندپروری مقتدرانه R=۰/۳۲۰ و P<۰/۰۰۱ با نگرش اخلاقی رابطه مثبت و معنی دار و بین سبک فرزندپروری سهل گیرانه R=-۰/۱۴۰ ، P<۰/۰۵ و سبک فرزندپروری مستبدانه نیز R=-۰/۴۶۰ و P<۰/۰۰۱ با نگرش اخلاقی رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیر پیشبین سبک های فرزندپروری دانشآموران توان پیش بینی نگرش اخلاقی آنان را دارد. به طور خلاصه از نتایجاین پژوهش میتوان استنباط کرد که با بهبود سبک های فرزندپروری مقتدرانه دانش آموزان، نگرش اخلاقی آنان افزایشمی یابد.

Keywords:

سبک های فرزندپروری , نگرش اخلاقی , دانش آموزان.