معنادرمانی از منظر اسلام و نقش آن در سلامت روان

از دیدگاه قرآن کریم زندگی دارای مراتبی است که امکان دستیابی به آن در اختیار انسان گذاشته شده است. کانونی ترین مفهوم زندگی در قرآن واژه «حیات» است که با دیگر میدان های معناشناختی این واژه ارتباط معنادار برقرار میکند. در تبیین ضرورت اهمیت معنای زندگی در دین مبین اسلام باید اذعاننمود که معناداری زندگی در فرهنگ اسلامی مسئله بسیار مهمی است و بحث پیرامون معنای زندگیاز مسائلی است که در فلسفه اخلاق به طور جدی مطرح است و جزءمهم ترین مسائل فلسفی به شمارمی رود. معنی درمانی را میتوان برخاسته از دین دانست همان گونه که ابعاد آن در چارچوب اسلام قرارگرفته و دین اسلام نیز آن را تائید نموده است. در این بین یکی از عواملی که می تواند تحت تاثیر معنا، وبه طور کلی معنی درمانی قرار گیرد جهت گیری مذهبی می باشد چرا که مذهب به عنوان یک نیرویروانشناختی می تواند بر جنبه های گوناگون زندگی انسان اثرگذار باشد. قرآن در پی تغییر و تقویت بصیرتآدمیان است. بصیرت، باور و بینش عمیقی است که اگر آدمی بدان دست یابد، معنا و مفهومی برای زندگیخود یافته است، معنایی که او را در مواجهه با رنج ها و سختی ها مقاوم می سازد. سلامت روان یکی ازمقوله های مهم در مباحث روانشناسی است که هرساله حجم زیادی از تحقیقات را به خود اختصاصمیدهد. در عصر حاضر به علت پیشرفت های فناوری و تاثیر مستقیم آن بر کیفیت زندگی انسان، تامینسلامتی افراد جامعه یکی از مهم ترین مسائل اساسی در هر کشوری محسوب می شود. قرآن فردی را سالمو سلیم النفس می داند که با تکیه بر فطرت توحیدی از ایمان قلبی برخوردار بوده است. در این مقاله نشانه هایی از سلامت روان و معنادرمانی از دیدگاه قرآن و نقش آن در زندگی مورد بحث و بررسی قرارگرفته است و اینکه قرآن کریم خواهد توانست در هر زمان و مکان، برای همه انسانها و همه لحظه هایزندگی آنان، حقیقت معنی زندگی را که دلیل وجود و ماندگاری هر انسان و مایه امیدواری اوست، تبییننماید.

Keywords:

معنادرمانی , اسلام , سلامت روان