‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬ بررسی مزایا و معایب استفاده از فناوری اطلاعات در الگوی کلاس درس معکوس

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 50

This Paper With 21 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SREE-1-4_014

تاریخ نمایه سازی: 14 آذر 1402

Abstract:

این مطالعه به بررسی مزایا و معایب استفاده از فناوری اطلاعات در الگوی کلاس درس معکوس پرداخته است. ماهیت متغیر فناوری و فناوری نوین اثرات زیادی بر چهره آموزش و یادگیری در مدارس گذاشته است. این تغییر باعث جایگزینی روش های جدید تدریس و به کارگیری الگوهای نوین آموزشی شده است. امروزه یک استراتژی که برای یادگیری دانش آموزان بسیار مدنظر و رو به توسعه است یادگیری معکوس است. این رویکرد برخلاف آموزش به روش سنتی دانش آموز محور بوده و موجب ایجاد همکاری در بین دانش آموزان و افزایش اعتمادبه نفس می شود و به آن ها فرصت نقد می دهد. فعالیت های یاددهی-یادگیری معکوس، یک رویکرد پداگوژیکی نوین است که بر یادگیری فراگیرمحور تمرکز دارد. یادگیری فراگیرمحور مجموعه ای از نظریه ها و روش هاست که بر انتقال مسئولیت پذیری یادگیری از معلم به فراگیر تاکید دارد. فراگیران به صورت فعالانه یاد می گیرند و انجام می دهند، آن ها همچنین بر رشد یادگیری مستقل خود تاکیددارند و نقش مدرسان نیز بیشتر تسهیل کننده است. یادگیری فراگیر محور مبتنی بر نظریه یادگیری سازنده گرایی است و اصل مسلم آن این است که یادگیری یک فرآیند سازنده است. در دیدگاه سازندگی، دانش توسط فراگیر ساخته می شود، آن ها تلاش می کنند تجربیات را درک کرده و کسب دانش زمانی صورت می گیرد که اطلاعات جدید به وسیله ی دانش قبلی باهم متصل شوند، به عبارت دیگر، یادگیری یک فرآیند مفهوم سازی فعال از ساخت دانش است؛ بنابراین، سازنده گرایی یک رویکرد یادگیری است که بر فعال بودن یادگیرنده در ساخت دانش و فهم تاکید می کند. عنصر اساسی در یادگیری معکوس تربیت صحیح است علاوه بر آن عناصر دیگری از قبیل آموزش انفرادی بیرون از کلاس و فعالیت های یادگیری گروهی تعاملی درون کلاس نیز از عناصر دیگری هستند که بر محیط یادگیری دانش آموز تاثیر می گذارد. پیشینه یادگیری معکوس و تغییر نقش سنتی خانه و مدرسه را می توان در برخی رویکردها و راهبردهای آموزشی ازجمله رویکرد «آموزش از طریق گروه همسالان» که توسط مازور (۱۹۹۷) پیشنهاد شد، مشاهده کرد؛ اما مفهوم رایج از یادگیری معکوس در ادبیات پژوهشی جهان به تجارب دو معلم علوم به نام های برگمن و سمس بازمی گردد که از سال ۲۰۱۶ در ایالت کلرادوی آمریکا اقدام به معکوس کردن کلاس های درس و ثبت یافته های خود در قالب کتاب و مقاله نمودند. در یک جمع بندی، یادگیری معکوس شامل دو بخش اساسی، فعالیت های یادگیری در داخل کلاس درس و آموزش فردی در خارج از کلاس درس می شود.

Keywords:

Authors

لیلا پورطحان اردکانی

فوق لیسانس روانشناسی

سحر قربانی لیماکش پور

آموزگارابتدایی

راضیه شمس قهفرخی

کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، آموزگار ابتدایی