واکاوی عوامل اثر گذار تاریخی و آینده نگاری وضعیت حریم شهرهای ایرانی اسلامی (مطالعه موردی: حریم کلانشهر تهران)

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 119

This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IIC-11-44_005

تاریخ نمایه سازی: 14 آذر 1402

Abstract:

تاثیر انسان بر محیط بر پایه جهان بینی یا فلسفه زندگی شکل می گیرد؛ از این رو احداث و شکل گیری شهر در تمدن انسانی همواره بیان کننده ایدئولوژی و جهان بینی حاکم بر آن جوامع بوده است؛ به همین جهت در محیط های جغرافیایی متباین، شهرها را با نقش و اهمیت متفاوت و با رشد ناهماهنگ و ناهمسان میبینیم. تحولات شتابان شهرنشینی و جمعیت شهرنشین که از دهه چهل آغاز گردیده موجب بروز مشکلات در ابعاد گوناگونی نظیر مسکن، بیکاری و اسکان غیررسمی به شدیدترین شکل ممکن گردیده است و عدم توان پاسخگویی محیط های شهری به مسایل ایجاد شده، موجب شده تا حریم شهرها دائما در معرض رشد ناموزون شهرها و هجوم کاربری های شهری قرار گیرند. روش تحقیق در این مقاله از نوع هدف کاربردی - توسعه ای از نوع ماهیت توصیفی تحلیلی است. هدف بررسی و آینده پژوهی عوامل تاثیر گذار بر حریم کلانشهر تهران از منظر شهر ایرانی اسلامی است که روند تاریخی و طولانی شدن آن بیش از چند دهه است که منجر به از بین رفتن حریم تهران گردیده است. جامعه آماری این پژوهش ۴۰ نفر که ازاین میزان ۱۵ نفر کارشناسان اداره کل حریم و مابقی صاحب نظران، خبرگان و متخصصان در پژوهش می باشند. معیار های مورد بررسی قرار گرفته شامل عوامل کالبدی، اقتصادی، اجتماعی، طبیعی و مدیریتی با زیر معیار های مشخص، که این زیر معیارهاکد گزاری شده و سپس در نرم افزار MIC MAC . به صورت ماتریس های MDI, MPDI, MII, MPII مورد تحلیل قرار است. نتیجه تحقیق نشان می دهد بیشترین تاثیر مستقیم و مستقیم بالقوه، تاثیرات غیر مستقیم و غیر مستقیم بالقوه، مربوط به تغییر کاربری اراضی با رتبه (۴۷۳). کمترین تاثیرات مستقیم، مستقیم بالقوه و تاثیرات غیر مستقیم و غیر مستقیم بالقوه مربوط به توپوگرافی محدود با رتبه (۲۶۷) می باشد. همچنین بیشترین وابستگی مستقیم، مستقم بالقوه و وابستگی غیر مستقیم، غیر مستقیم بالقوه درادوار تاریخی مربوط به رشد فزاینده جمعیت با عدد (۴۶۵) و کمترین آن مختص به اراضی کشاورزی، تالاب ها با رتبه (۲۲۴) می باشد.

Authors

مجتبی صبوری

دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، گروه جغرافیا وبرنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایران

رحیم سرور

استاد گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

حمیدرضا جودکی

استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اسلامشهر، ایران

فاطمه ادیبی سعدی نژاد

استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اسلامشهر، ایران