تحلیل ابعاد به مثابه روشی برای پژوهش در «شهر اسلامی»

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 57

This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IIC-10-39_001

تاریخ نمایه سازی: 14 آذر 1402

Abstract:

آشنایی با امکانات و توانمندی های نظام پژوهش کیفی و راهبردهای خاص آن همچون نظریه زمینه ای به منظور تولید دانش و دکترین و آفرینش نظریه های معتبر علمی با هدف ارتقای سطح آگاهی از واقعی تها و کمک به پی شبینی و حل مسائل موجود شهر و شهرسازی اسامی ضرورت دارد. نظریه زمینه ای به عنوان یکی از راهبردهای روش کیفی در دهه های اخیر دارای خوانش های گوناگونی شده است. تحلیل ابعاد یکی از خوانش های نظریه زمینه ای است که توسط شاتزمن ابداع و در نظام های علمی و رشته های گوناگون مورد استفاده قرار گرفته است با این حال این روش با وجود قابلیت های آن در پژوهش های شهری کاربست کمتری داشته است. مقاله حاضر قابلیت های این روش را برای پژوهش به طور عام و پژوهش در مورد شهر اسلامی به طور خاص نشان می دهد. بر این اساس پاسخگویی به دو سوال مورد نظر است: فرایند و قابلیت روش تحلیل ابعاد چیست؟ بر اساس امکانات و قابلیت های روش تحلیل ابعاد، این روش تا چه اندازه برای پژوهش درباره شهر اسلامی قابلیت کاربست دارد؟ مقاله در دو بخش اصلی سازمان یافته است. در بخش نخست، پیشینه، بنیادهای فلسفی و مبانی نظری و مراحل و گام های روش تحلیل ابعاد مورد بحث قرار گرفته و کوشش شده تا امکانات و قابلیت های این روش برای پژوهش مورد بحث قرار گیرد. در بخش دوم مقاله این روش برای یک نمونه پژوهش در حوزه مطالعات شهری مورد استفاده قرار گرفته است. در این قسمت انگاره شهر اسلامی در اندیشه متفکران و اندیشمندان گوناگون مورد مطالعه قرار گرفته و سعی شده ابعاد و شیوه های متعدد مورد استفاده برای برساخت این انگاره بررسی و چارچوبی تبیینی در این خصوص ارائه شود. نتایج این بخش شش مدل مشخص از شهر اسامی در متون و روایت های مربوطه شامل مدل سکونتگاه (و نه شهر) اسلامی؛ مدل شهر بی زمان؛ مدل کالبدی؛ مدل شهر مسلمانان؛ مدل تمدن اسامی؛ مدل شهر قلمرو مسلمانان را به دست می دهد. یافته های این پژوهش ضمن تاکید بر فواید و سودمندی تحلیل ابعاد برای پژوهش های شهری، هر گونه استفاده از این روش را - همچون سایر روش های کمی و کیفی - مستلزم توجه به هماهنگی و تناسب میان ویژگی های روش و جنبه های گوناگون پژوهش و به طور خاص اهداف پژوهش و سبک شناختی پژوهشگر می داند.

Authors

بهادر زمانی

دانشیار، گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اصفهان

احسان بابائی سالانقوچ

دانش آموخته دکتری شهرسازی اسلامی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اصفهان