تاثیر استرس بر توجه بینایی انتخابی با نگاه به عامل شخصیتی برونگرایی

مقدمه: در این پژوهش بررسی تاثیر استرس بر توجه انتخابی بینایی با نگاه به عامل شخصیتی برونگرایی (E) مورد نظر بوده است. روش: برای تحقق این منظور منظور تعداد ۶۰ نفر دانشجوی پسر به صورت نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای و با رعایت متغیرهای کنترل غربالگری عصب روانشناختی از دانشجویان دانشگاه های شهر تهران انتخاب شدند (دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل؛ هر گروه ۲۰ نفر). آزمودنی های گروه های آزمایشی پس از انجام تکالیف استرس زای شناختی مورد آزمایش توجه انتخابی بینایی قرار گرفتند. توجه انتخابی بینایی آزمودنی های گروه کنترل بدون انجام این تکالیف سنجیده شد. شاخص های سنجش توجه بینایی تعداد خطاهای شمارش و خطاهای طبقه بندی آزمودنی ها بود. یافته ها: نتایج پژوهش نشان دادند که استرس منجر به افزایش معنادار خطای شمارش و خطای طبقه بندی می شود (۰۰۱/۰>p) و عامل برونگرایی (E) نیز منجر به کاهش معنادار اثر استرس بر خطای شمارش و خطای طبقه بندی (۰۰۰۱/۰>p) در آزمودنی ها می شود. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاصل نشان دهنده این است که استرس منجر به کاهش توجه انتخابی و متمرکز بینایی به محرک های خنثی در افراد می شود و عامل برونگرایی (E) به عنوان متغیر تعدیل کننده، این اثر منفی را تقلیل می دهد.

Keywords:

توجه انتخابی بینایی , استرس , شخصیت , نظریه پنج عاملی (FFM) , برونگرایی (E)