رابطه پنج عامل بزرگ شخصیت با باور به دنیای عادلانه و ناعادلانه و باورهای جبران عدالت

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه پنج عامل بزرگ شخصیت با باور به دنیای عادلانه و ناعادلانه و باورهای جبران عدالت انجام شد. جامعه آماری پژوهش دانش آموزان پسر متوسطه بودند که از میان آن ها ۱۹۶ نفر به شیوه ی تصادفی ساده انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصیت (گلدبرگ، ۱۹۹۲)، پرسشنامه باوربه دنیای ناعادلانه (دالبرت و همکاران، ۲۰۰۱)، پرسشنامه باور به دنیای عادلانه (ساتون و داگلاس، ۲۰۰۵) و پرسشنامه باور های جبران عدالت (گل-پرور واثقی، ۱۳۹۰ الف) برای جمع آوری داده ها استفاده شد. برای تحلیل داده ها، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به کار رفت. یافته ها نشان داد روان رنجو خویی و وظیفه شناسی دارای توان پیش بین معنادار برای باور به دنیای عادلانه برای خود، روان رنجور خویی دارای توان پیش بین معنادار برای باور به دنیای ناعادلانه و باورهای جبران فعال عدالت، و توافق پذیری دارای توان پیش بین معنادار برای باورهای جبران منفعل عدالت هستند.

Keywords:

عامل بزرگ شخصیت , باور به دنیای عادلانه , باور به دنیای ناعادلانه , باورهای جبران عدالت , دانش آموزان پسر