نقش تاب آوری و سرسختی روان شناختی در سلامت روانی افراد ورزشکار و غیر ورزشکار

هدف: در این پژوهش نقش تاب آوری و سرسختی روانشناختی در سلامت روانی افراد ورزشکار و غیر ورزشکار بررسی شد. روش: روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی(همبستگی) است. تعداد ۳۰۰ نفر (۱۵۰ ورزشکار و ۱۵۰ غیر ورزشکار) به روش نمونه گیری در دسترس بعنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون، سرسختی روانشناختی اهواز و سلامت عمومی استفاده شد. داده ها با ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون تحلیل شد.           نتایج: نتایج نشان داد بین تاب آوری، سرسختی روانشناختی و سلامت روانی رابطه معناداری وجود دارد. همچنین میزان تاب آوری به همراه سرسختی روانشناختی افزایش سلامت روانی افراد ورزشکار و غیر ورزشکار را پیش بینی و تبیین نمود. بحث و نتیجه گیری: یافته های این پژوهش گویای اصالت و اهمیت سرسختی روانی و تاب آوری در پیش بینی سلامت روانی افراد ورزشکار و غیر ورزشکار بود. لذا برنامه ریزی لازم در جهت ترویج فرهنگ ورزش در جامعه به جهت اهمیت و نقش موثری که ورزش در ارتقای شاخص های مهم سلامت روانشناختی دارد پیشنهاد می شود.

Keywords:

تاب آوری , سرسختی روان شناختی , سلامت روانی , ورزش