نقش واسطه ای خودکنترلی پایین در رابطه بین ویژگی های شخصیت و استفاده پرخطر و مشکل آفرین از اینترنت در دانشجویان دختر و پسر

مقدمه: در بین نوجوانان و جوانان استفاده مشکل­آفرین از اینترنت به یک عامل تهدید کننده سلامت تبدیل شده است. پژوهش حاضر با هدف آزمون نقش واسطه­ای خودکنترلی پایین در رابطه ویژگی­های شخصیتی و رفتار استفاده پرخطر و مشکل­آفرین از اینترنت در دانشجویان دختر و پسر انجام شد.روش: ۴۵۰ دانشجو (۲۳۰ پسر و ۲۲۰ دختر) به فهرست پنج عامل بزرگ (جان و استریستاوا، ۱۹۹۹)، مقیاس خودکنترلی پایین (گراسمیک، تیتلی، بورسیک و آرنیکلیو، ۱۹۹۳) و مقیاس غربالگری استفاده پرخطر و مشکل­آفرین از اینترنت (جلینکینگ و همکاران، ۲۰۱۴) پاسخ دادند.نتایج:یافته ها نشان داد که در کل نمونه و در هر دو گروه دانشجویان دختر و پسر، مدل واسطه­مندی نسبی خودکنترلی پایین در رابطه ویژگی­های شخصیتی و استفاده پرخطر و مشکل­آفرین از اینترنت با داده­ها برازش مطلوبی داشت. علاوه بر این، نتایج تخصیص گروهی روابط ساختاری نشان داد که روابط بین متغیرها در دو گروه دانشجویان دختر و پسر هم­ارز بودند. نتایج نشان داد که در مدل کلی و مدل­های مربوط به دانشجویان دختر و پسر، تمامی وزن­های رگرسیونی از لحاظ آماری معنادار بودند.بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که بخشی از پراکندگی بین قلمروهای مفهومی ویژگی­های شخصیتی و رفتار استفاده پرخطر از اینترنت از طریق تغییر در نمرات خودکنترلی پایین دانشجویان دختر و پسر قابل تبیین است.

Keywords:

استفاده پرخطر از اینترنت , خودکنترلی پایین , مدل میانجیگری تعدیل شده , ویژگی های شخصیتی