تجلی قدسی کوه قاف در ادب عرفانی

در اغلب ادیان و آیین ها، کوه و بلندی ها، نمود تعالی خداوندگار است و کوه، محل اتصال عالم زیر و بالا یا زمین و آ سمان ا ست . اغلب برگزیدگان در کوه ستان به معرفت ر سیدهاند و کوه قاف به عنوان یک اعتقاد ملی - ا سطورهای ، وادی کبریا و بی نیازی شمردهشده است که اگر انسان در پی عنقای دل رود به قاف معرفت خواهد رسید. عرفان اسلامی -ایرانی ، با استفاده از سمبل ها و نماد مختلف تلاش کرده است که مصادیق و مضامین را به شایستگی ، به تشنگان معرفت منتقل کند یکی از این نمادهای رمزآلود »کوه قاف« است که از اسطوره وارد تصوف شده و تجلی یافته است . عرفای بزرگی مانند شیخ خیوقی ، سهروردی ، میبدی ، عطار، سنایی و مولوی و دیگر بزرگان از آن به عنوان جایگاهی قدسی یادکردهاند که در آن سیمرغ روح و عنقای دل اقامت دارد. ازاین رو کوه قاف به عنوان یک سمبل در ادبیات عرفانی جایگاهی مهم و قابل بررسی دارد.

Keywords:

قاف , کوه , عرفان , سیمرغ , اساطیر , ادبیات.