نقش ناظران و راهنمایان آموزشی در اصلاح و بهبود برنامه ریزی آموزشی اداره تعلیمات تخنیکی و مسلکی افعانستان

چکیدههدف این تحقیق برسی نقش ناظران و راهنمایان آموزشی در اصلاح و بهبود برنامه های آموزشی اداره تعلیمات تخنیکی و مسلکی افغانستان است. مسئله تحقیق نبود برنامه ریزی جامع در این اداره می باشد. این تحقیق ازلحاظ هدف کاربردی و ازلحاظ روش تحلیلی-توصیفی است. جامعه آماری این تحقیق را کارمندان اداره تعلیمات تخنیکی و مسلکی در مرکز و ولایات که بیشتر با موضوع این تحقیق سرکار دارد، تشکیل می دهد. روش انتخاب نمونه با توجه به طبقات کارمندان ازلحاظ تسلسل اداری و موقعیت وظیفه، از نوع تصادفی طبقه بندی شده می باشد. حجم نمونه به تعداد ۲۰۸ تن از کارمندان این اداره با استفاده از روش تخمین شخصی و روش نمونه گیری قضاوتی مولر انتخاب شده است. در جمع آوری داده ها و اطلاعات از روش کتابخانه ای و میدانی با ابزار (پرسشنامه محقق ساخته) با طیف لیکرت استفاده گردید. نتایج جستجو نشان داد که تحقیق مشابهی در این خصوص صورت نگرفته و نظر به اهمیتی این اداره، جدیدا به یک اداره مستقل ارتقا نموده است که نیاز به یک برنامه ریزی دقیق دارد. در تحلیل یافته های این تحقیق از نرم افزار spss استفاده شده است. روایی و پایایی پرسش نامه با استفاده از ضریب همبستگی اسپرمن و ضریب الفاکرانباخ مورد تایید قرار گرفت. داده ها( توزیع فراوانی ها، شاخص های گرایش به مرکز و پراکندگی) در جدولی توصیف شده و در استنباط داده ها از آزمون کای اسکویر یا خی ۲ و ضریب همبستگی اسپبرمن استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین سطح دانش و تخصص ناظران، نقش ناظران در تبیین و تدوین برنامه ریزی و اهمیت دادن به نظر ناظران توسط مسوولین اداره تعلیمات تخنیکی و مسلکی، همبستگی مثبت برقرار بوده و در بهبود و اصلاح برنامه های آموزشی نقش معناداری دارد.