مجوززدایی در بخش خدمات عمومی با هدف رونق فضای کسب وکار با تاکید بر ماده ۳۷ قانون تامین اجتماعی

مجوززدایی با هدف بهبود محیط کسب وکار به خصوص در شروع کسب وکار، بخشی از فرایند مقررات زدایی است که مدت ها در ایران مطرح شده است اما علی رغم تصریح قانونی، فرایند مجوزدایی موفق نبوده است. همچنین، باوجود تاکید قانونی بر مجوززدایی در بخش خدمات عمومی، نهادهای مربوطه، به نقش سازمان­های ارائه­دهنده خدمات عمومی در صدور مجوزها و تاثیر آن بر محیط کسب وکار بی­توجه بوده­اند. این پژوهش با تمرکز بر گواهی­های صادره از سازمان تامین اجتماعی و با تشریح مشکلات ناشی از آن، در بین واحدهای اقتصادی، به ارائه راهکارهای اجرایی جایگزین می پردازد، بدون آنکه حقوق بیمه­شدگان را نادیده گرفته و به حمایت مطلق و یک جانبه از کارفرما بپردازد، به دنبال تنظیم­گری در این حوزه است که این تنظیم­گری، لزوما به معنای اصلاح یا حذف ماده قانونی، به عنوان ساده­ترین راه­حل نیست، بلکه هدف استفاده از جایگزین­هایی با قواعد نرم و کارا است که امکان سوءاستفاده از صلاحیت توسط سازمان تامین اجتماعی را به حداقل برساند.

مجوززدایی در بخش خدمات عمومی با هدف رونق فضای کسب وکار با تاکید بر ماده ۳۷ قانون تامین اجتماعی Keywords:

ماده ۳۷ قانون تامین اجتماعی , مجوززدایی , خدمات عمومی , سازمان تامین اجتماعی , صدور مفاصاحساب