رابطه تراکم جمعیت با میزان و نوع جرم

طرح مساله: هدف این تحقیق بررسی رابطه بین عوامل جمعیت شناختی و بوم شناختی با نرخ جرائم و همچنین شناسایی نقاط جرم خیز و جرائم خاص هریک از مناطق هشت گانه شهر شیراز می باشد. روش: جامعه آماری این پژوهش کلیه مجرمین دستگیر شده شهر شیراز در سال ۱۳۸۲ بوده و جمعیت نمونه نیز ۲۶۵۳ نفر مجرمین هشت جرم: الف) قتل، ب) آدم ربایی، ج) سرقت های مسلحانه، د) جعل اسناد، ه) کلاهبرداری، و) غصب عناوین، ز) کیف قاپی، ح) سرقت های عادی می باشد. روش تحقیق، کمی و تکنیک مورد استفاده قرار گرفته، بررسی اسنادی می باشد. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه معکوس استفاده شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارSPSS استفاده شده است. یافته ها و نتایج: در مورد رابطه بین سابقه کیفری، تحصیلات و سن با نوع جرم، بررسی در دوسطح انجام گرفت که در سطح اسمی رابطه معناداری بین آن ها با نوع جرم حاصل گردید، ولی در سطح ترتیبی بین سن و نوع جرم رابطه معناداری به دست نیامد. تراکم جمعیت با متغیرهای نرخ قتل، جعل اسناد، کلاهبرداری، کیف قاپی و سرقت های عادی رابطه معناداری داشت، ولی تراکم جمعیت با متغیرهای نرخ آدم ربایی، سرقت های مسلحانه و غصب عناوین رابطه معناداری نداشت.

Keywords:

Crime , Crime Rate , Geographic of Crime , Hot Spot of Crime , Population Density , Typology of Crime , تراکم جمعیت , جغرافیای جرم , سنخ شناسی جرم , نرخ جرم , نقطه داغ جرم