اختلال سوء مصرف مواد مخدر و نحوه مدیریت آن در زنان دارای سابقه سزارین: یک مرور نظام مند از مقالات مروری نقلی
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 86
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-26-8_009
تاریخ نمایه سازی: 18 آذر 1402
Abstract:
مقدمه: زنان مبتلا به اختلال سوء مصرف مواد مخدر احتمالا حین و پس از زایمان به مقادیر بیشتری از مواد مخدر برای بی دردی نیاز دارند؛ با این حال به دلیل محدود بودن تعداد مطالعات در این زمینه، مطالعه حاضر با هدف اختلال سوء مصرف مواد مخدر و نحوه مدیریت آن در زنان با سابقه سزارین انجام شد. روش کار: در این مطالعه مرور سیستماتیک که در طی بازه زمانی سال ۲۰۰۰ تا شش ماهه ابتدایی سال ۲۰۲۲ انجام شد، جهت یافتن مقالات مرتبط (منتشر شده به دو زبان فارسی و انگلیسی) پایگاه های اطلاعاتی PubMed،EMBASE ، Cochrane Library، Web Of science، Scopus، Mag-Iran و SID با کلیدواژه های درد، شدت درد، درد حاد، درد مزمن اوپیوئید، سزارین، زایمان سزارین، اختلال سوء مصرف مواد مخدر، مدیریت درد، پیشگیری و بی دردی مورد جستجو قرار گرفتند. یافته ها: زنان با سابقه سزارین که دارای اختلالات مصرف مواد مخدر هستند، با چالش های منحصر به فردی در دسترسی به درمان و حمایت مناسب مواجه می باشند. نتایج بر اهمیت مدل های مراقبت تلفیقی را که هم جنبه های فیزیکی و هم جنبه های روانی مدیریت اختلال مصرف مواد را مورد توجه قرار می دهند، تمرکز دارند. علاوه بر این، مداخلات تخصصی متناسب با نیازهای این جمعیت، مانند مراقبت های آگاهانه از تروما و برنامه های مصرف مواد پری ناتال، در بهبود نتایج موثر می باشند. نتیجه گیری: کنترل بهینه درد پس از سزارین در زنان با اختلال سوء مصرف مواد مخدر شامل یک استراتژی چندوجهی با استفاده از مواد مخدر داخل نخاعی یا اپیدورال، استامینوفن و عوامل ضدالتهاب غیراستروئیدی به عنوان خط اول است.
Authors
مینا زینال زاده
کارشناس ارشد علوم تشریح، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
مهدی نظری
استادیار گروه بیهوشی، مرکز تحقیقات سل و بیماری های ریوی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
منصور رضایی
استادیار گروه بیهوشی، مرکز تحقیقات سل و بیماری های ریوی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :