کاربرد مهندسی ارزش در محیط دانشگاهی؛ شناسایی فرایندها و عوامل موثر براستفاده از آن

تحقیق حاضر با هدف شناسایی فرایندهای اجرایی و عوامل موثر در بکارگیری مهندسی ارزش در محیط دانشگاهی به شیوه آمیخته انجام شده است. جامعه آماری شامل مدیران واحدهای منطقه هشت دانشگاه آزاد اسلامی است که تعداد آنها حدود ۴۵۰ نفر برآورد شده است. حجم نمونه در بخش کیفی با استفاده از اصل اشباع نظری ۱۲ نفر تعیین شد و در بخش کمی نیز با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۲۰۷ نفر به عنوان نمونه تعیین شده است. روش نمونه گیری در بخش کیفی هدفمند و در بخش کمی تصادفی خوشه ای و طبقه ای بوده است. ابزار تحقیق در بخش کیفی شامل دو نوع مصاحبه (بدون ساخت و نیمه سازمان یافته) بود. در بخش کمی نیز از پرسشنامه محقق ساخته ۱۰۰ سوالی استفاده شده است که در مقیاس ۵ درجه ای تنظیم شده است. و روایی و پایایی مصاحبه ها با استفاده از روش مثلث سازی و استفاده از چند نفر کدگذار بررسی شده است. و روایی پرسشنامه نیز با روش روای محتوایی و روایی سازه مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین پایایی آن با استفاده از روش ضریب آلفای کرونباخ و روش اجرای مجدد و محاسبه ضریب همبستگی بین دو اجرا محاسبه شده که همبستگی بین دو اجرا ۷۳/۰ و ضریب آلفای آن ۷۹/۰ بدست آمده است. داده های جمع آوری شده به کمک کد گذاری و آزمون تحلیل عاملی اکتشافی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. و نتایج نشان داد که فرایند اجرای مهندسی ارزش شامل سه گام اصلی (پیش مطالعه، برنامه کار ارزش و پس مطالعه) و هر گام شامل مراحل فرعی می باشد. همچنین عوامل موثر در بکارگیری مهندسی ارزش در چهار دسته محتوایی، ساختاری، زمینه ای و فن شناسی با ۱۲ عامل شناسایی شدند که هر عامل شامل تعدادی متغیر (در مجموع ۷۸ متغیر) می شود.

Keywords:

مهندسی ارزش , بعد محتوایی , بعد ساختاری , بعد محیطی , بعد فن شناسی