رابطه سازمان یادگیرنده و رهبری اخلاقی با توانمندسازی روانشناختی مدیران مدارس متوسطه شهر تهران با میانجیگری هوش معنوی

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه سازمان یادگیرنده و رهبری اخلاقی با توانمندسازی روانشناختی مدیران مدارس متوسطه شهر تهران با میانجیگری هوش معنوی انجام شده است. روش تحقیق از نظر شیوه گردآوری اطلاعات توصیفی از نوع همبستگی و از نظر هدف کاربردی بوده است. جامعه آماری پژوهش را کلیه مدیران مدارس متوسطه دخترانه و پسرانه شهر تهران به تعداد ۲۸۶ نفر تشکیل داده اند. حجم نمونه مطابق با جدول مورگان برابر با ۱۶۲ نفر برآورد شد و این تعداد به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده از بین جامعه آماری انتخاب شده است. ابزار گردآوری داده­ها، چهار پرسشنامه استاندارد در مقیاس پنج ارزشی لیکرت و عناوین پرسشنامه سازمان یادگیرنده (پنی گاردینر، ۱۹۹۹) دارای ۶۰ عبارت و ضریب آلفای ۸۳/۰، پرسشنامه رهبری اخلاقی (براون، ۲۰۰۵) دارای ۱۰ عبارت و ضریب آلفای ۸۷/۰، پرسشنامه توانمندسازی روانشناختی (اسپریتز و میشرا، ۱۹۹۲) دارای ۱۸ عبارت و ضریب آلفای ۸۳/۰ و پرسشنامه هوش معنوی (لیندا هیلدبرانت، ۲۰۱۱) دارای ۲۴ عبارت و ضریب آلفای ۹۰/۰ بوده  است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از معادلات ساختاری مبتنی بر رویکرد حداقل مربعات جزئی به کمک نرم افزار Smart-PLS استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان داد که سازمان یادگیرنده با توانمندسازی روانشناختی مدیران مدارس متوسطه شهر تهران رابطه مثبت و معناداری دارد و هوش معنوی نقش میانجی در این رابطه دارد. علاوه براین، رهبری اخلاقی با توانمندسازی روانشناختی مدیران مدارس متوسطه شهر تهران رابطه مثبت معناداری دارد و هوش معنوی نقش میانجی در این رابطه دارد.

Keywords:

سازمان یادگیرنده , رهبری اخلاقی , توانمندسازی روانشناختی , هوش معنوی