بررسی رابطه بین ابعاد جهت گیری هدفی با خلاقیت در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین جهت گیری هدف و خلاقیت در دانشجویان انجام گرفت. بدین منظور ۳۶۰ نفر از دانشجویان دانشگاه ازاد واحد شیراز به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند.داده های پژوهش از طریق پرسشنامه جهت گیری هدفی الیوت و مک گریگورل (۲۰۰۲) و پرسشنامه خلاقیت عابدی( ۲۰۰۱ ) جمع آوری گردید و سپس با استفاده از روش آماری تحلیل رگرسیون چند متغیره و تحلیل واریانس، مورد تحلیل قرار گرفت.نتایج نشان داد که بین ابعاد جهت گیری هدفی و خلاقیت رابطه معناداری وجود دارد.بدین صورت که خلاقیت توسط جهت گیری عملکردی –رویکردی و اجتنابی بصورت منفی پیش بینی میشود. در صورتی که جهت گیری تبحری بصورت مثبت قابلیت پیش بینی خلاقیت را دارد.دیگر نتایج نشان داد که بین دانشجویان دختر و پسر از نظر خلاقیت تفاوت معنادار وجود ندارد.همچنین بین دو گروه تنها از نظر جهت گیری عملکردی رویکردی تفاوت معنا دار وجود داشت بدین صورت که دختران نمرات بالاتری به دست اورده بودند.از نظر میزان خلاقیت نیز بین دانشکده های مورد مطالعه از نظر میزان خلاقیت تفاوت معنادار وجود ندشت. در نهایت کاربرد نتایج مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.

Keywords:

خلاقیت , جهت گیری هدفی , دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی