تحلیل و ارزیابی شاخص های کیفیت زندگی شهری در افغانستان(مطالعه ی موردی: شهر تالقان)

این تحقیق با هدف ارزیابی شاخص های کیفیت زندگی در شهر تالقان مرکز استان تخار کشور افغانستان انجام شده است. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و به لحاظ ماهیت و روش، توصیفی پیمایشی می باشد. برای جمع آوری داده ها از شیوه میدانی و در مرور ادبیات و مبانی نظری از روش اسنادی و کتابخانه ای استفاده شده است. ابزار گردآوری داده های پژوهش پرسشنامه ی محققساخته بود. سوالات پرسشنامه بر اساس طیف پنج گزینه ای لیکرت طراحی شد. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه خانوارهایساکن شهر تالقان ( ۱۲۵۸۷ خانوار در سال ۱۳۹۹ ) می باشد که در شش منطقه زندگی می نمایند. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران۳۷۳ نفر تعیین گردید و از شیوه ی نمونه گیری تصادفی طبقه ای استفاده شد. نتایج یافته ها نشان داد که بعد عینی کیفیت زندگی شهری در ۴ قلمرو (اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و زیست محیطی) با میانگین ۲.۷، امتیاز کمتر از حد متوسط کسب کردند؛ در حالیکه بعد ذهنی کیفیت زندگی شهری در ۷ شاخص (رضایت از زندگی، حس شادمانی، حس امنیت، حس تعلق، حس خوشبختی،احساس رفاه و امید به آینده) با کسب میانگین ۳.۴ ، امتیاز بالاتر از حد متوسط دریافت کردند. نتایج آزمون ضریب همبستگیاسپیرمن نشان داد که میان بعد عینی و ذهنی کیفیت زندگی رابطهی مثبت و معنادار وجود دارد؛ یعنی با بهبود وضعیت شاخص هایعینی (نظیر دسترسی به خدمات و امکانات)، وضعیت شاخص های ذهنی نیز بهبود و ارتقاء می یابد و رضایتمندی از زندگی افزایشخواهد یافت

Keywords:

کیفیت زندگی , برنامه ریزی شهری , شهر تالقان , افغانستان