کووید ۱۹ تهدیدی برای سلامت جامعه با ایجاد اختلال در یکپارچگی اجتماعی، یکپارچگی در منزل و فعالیت های مولد

اهداف: مشارکت اجتماعی و درگیری در فعالیت های روزمره زندگی مستلزم حفظ انواع روابط اجتماعی، روابط با دیگران و درگیری در فعالیت های مختلف اجتماعی و روزمره زندگی است. مشارکت اجتماعی مناسب و درگیری در فعالیت های روزمره زندگی، احساس دلبستگی را افزایش می دهد، احساس هویت سازگار و منسجم را فراهم می کند و بر احساس ارزش، تعلق و وابستگی فرد به جامعه می افزاید. عدم وجود ارتباطات اجتماعی، منجر به اضطراب، تنهایی، افسردگی، وحشت، اختلالات روانی و بسیاری دیگر از مسائل در زندگی افراد می شود و به طورکلی بر جامعه تاثیر می گذارد. بیماری کرونا ویروس جدید به نام کووید ۱۹، در دسامبر ۲۰۱۹ در چین کشف شد. فقط در مدت یک سال، گزارش شده است که کووید ۱۹ بیش از ۸۵ میلیون نفر ( تا اول ژانویه ۲۰۲۱) را در سراسر جهان مبتلا کرده است که بیش از ۱/۸ میلیون نفر از این افراد فوت کرده اند. در حالی که کویید۱۹ به بیماری همه گیر تبدیل شده است، اقدامات بهداشتی عمومی برای قطع انتقال آن از انسان به انسان ممکن است شامل قرنطینه و فاصله گذاری اجتماعی باشد. این اقدامات تحرک را در سطح جامعه محدود ساخته یا افراد را از یکدیگر جدا می کند. به دلیل فاصله گذاری اجتماعی و اقدامات قرنطینه ای در بسیاری از کشورها، مشارکت مردم در بسیاری از زمینه های زندگی اجتماعی و فعالیت های روزمره مختل شده است. هدف از این مطالعه، ارائه بینشی در مورد تاثیرات همه گیری کووید ۱۹بر یکپارچگی در فعالیت های منزل، یکپارچگی در اجتماع و یکپارچگی در فعالیت های مولد و در کل تعیین مشارکت اجتماعی در طی این همه گیری است. یافته های این مطالعه کمک می کند تا با یک برنامه ریزی مناسب، صرف نظر از ترس و تهدیدات این بیماری، راه حلی برای غلبه بر انزوای اجتماعی ناشی از بیماری پیدا شود. روش بررسی: در خردادماه سال ۱۳۹۹، پرسش نامه تلفیق اجتماعی (CIQ) که یکپارچگی در منزل، یکپارچگی در اجتماع و یکپارچگی در فعالیت های هدفمند و مولد را اندازه گیری می کند، همراه با اطلاعات جمعیت شناختی مورد نیاز در یک قالب مبتنی بر وب رونویسی شد. شرکت کنندگان با استفاده از یک لینک منبع جهانی (URL) که از طریق ایمیل و پیام رسان واتس آپ برای آن ها ارسال شد، به شرکت در این پژوهش دعوت شدند تا با مراجعه به وب سایت نظرسنجی در جهت تکمیل پرسش نامه اقدام کنند. درمجموع ۴۶۱ نفر (با میانگین سنی ۵/۸± ۳۶/۸۶ سال) در یک مطالعه مقطعی، پرسش نامه تلفیق اجتماعی را تکمیل کردند. شرکت کنندگان در این پژوهش شامل لیست طولانی از دانش آموزان، بیماران و افراد معلول، خانواده ها و اقوام آن ها و سایر افرادی بودند که می توانستند در ایران از تلفن های هوشمند، رایانه، تبلت و لپ تاپ استفاده کنند. پس از آن، اثرات کووید ۱۹ بر تعامل اجتماعی با تجزیه و تحلیل نمرات CIQ قبل و بعد از شیوع کووید ۱۹ محاسبه شد و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: کووید ۱۹ منجر به کاهش یکپارچگی در منزل (P<۰/۰۰۰۱)، یکپارچگی در اجتماع (P<۰/۰۰۰۱)، یکپارچگی در فعالیت های مولد و هدفمند (P<۰/۰۰۰۱) و نمره کل آزمون CIQ (P<۰/۰۰۰۱) شد. این یافته ها نشان می دهد که چگونه هر سه حوزه CIQ و نمره کل آن به طور قابل توجهی پس از شیوع کووید ۱۹ کاهش یافته است. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد پس از همه گیری کووید ۱۹، زندگی اجتماعی افراد به شدت مختل شده است. علاوه بر آسیب هایی که این بیماری به مبتلایان خود وارد می کند، ترس از آلوده شدن، از دست دادن عزیزان، از دست دادن شغل، از دست دادن فرصت های تحصیلی، تفریح، آزادی و حمایت، تاثیرات عمیق روانی دارند. نه تنها مبتلا شدن به آن، بلکه ترس از مبتلا شدن به آن منجر به عدم دسترسی به منابعی شده است که می تواند مقاومت مردم در مقابل این پاندمی را بهبود بخشد. تاثیرات مستقیم و غیرمستقیم روان شناختی و اجتماعی کووید ۱۹ گسترده است و می تواند بر سلامت روان تاثیر بگذارد. بنابراین به منظور کاهش تاثیرات منفی روانی اجتماعی شرایط قرنطینه و فاصله گذاری اجتماعی، اجرای استراتژی های ملی برای ارتقای مشارکت های اجتماعی از طریق برنامه های مبتنی بر ICT پیشنهاد می شود.

Keywords:

Home integration , Community integration , Productive activities , Mental health , Social participation , COVID-۱۹ , یکپارچگی در منزل , یکپارچگی در اجتماع , یکپارچگی در فعالیت های مولد و هدفمند , سلامت روان , مشارکت اجتماعی , کووید ۱۹