اثرات تب و تشنج ساده بر تغییرات مولکولی آپوپتوزیس در هیپوکامپ نوزادان موش های صحرایی

هدف: تب و تشنج شایع ترین اختلال تشنجی دوران کودکی است و در ۵-۲ درصد از کودکان رخ می دهد. تب و تشنج ساده معمولا به عنوان یک اختلال بی ضرر محسوب می شود، با این وجود شواهد نشان می دهند که تب و تشنج ساده با اختلالات هیپوکامپ در بزرگسالی مرتبط است. این مطالعه با هدف اندازه گیری سطح پروتئین های Bcl-۲ و Bax در هیپوکامپ نوزادان موش های صحرایی بعد از القاء تب و تشنج ساده طراحی گردید. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، القاء تب و تشنج با استفاده از حمام آب گرم در نوزادان نر ۲۲ روزه ی موش های صحرایی شبیه سازی شد. حیوانات براساس وجود یا عدم وجود رفتارهای تشنجی به دو گروه تقسیم شدند: هیپرترمی همراه با تشنج (n=۱۰) و هیپرترمی بدون تشنجn=۱۰) ) جهت کنترل اثرات استرس محیطی یک گروه شم-کنترل (n=۱۰) نیز به مطالعه افزوده شد. هیپوکامپ موش های صحرایی در روز ۱۵ بعد از هیپرترمی خارج و بیان پروتئین های Bcl-۲ و Bax با استفاده از تکنیک وسترن بلاتینگ اندازه گیری گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که سطح پروتئین Bcl-۲ در هیپوکامپ گروه هیپرترمی همراه تشنج به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل-شم و هیپرترمی بدون تشنج بود؛ از طرف دیگر، سطح پروتئین Bax در گروه هیپرترمی همراه تشنج در مقایسه با گروه کنترل-شم و هیپرترمی بدون تشنج به طور قابل توجهی بیشتر بود. نتیجه گیری: القاء تب و تشنج ساده با تغییر در سطح پروتئین های Bcl-۲ و Bax مرتبط است که نشانگر پیشرفت آپوپتوز سلولی در هیپوکامپ نوزادان موش های صحرایی است که حداقل تا ۱۵ روز قابل اندازه گیری است.

Keywords:

Simple Febrile Seizure , Hippocampus , Apoptosis , تب و تشنج ساده , هیپوکامپ , آپوپتوز