بررسی تاثیر تمرینات ثبات مرکزی بر وضعیت تعادل دانش آموزان پسر کم توان ذهنی آموزش پذیر

هدف: هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات ثبات مرکزی بر وضعیت تعادل دانش آموزان پسر کم توان ذهنی آموزش پذیر بود.  روش بررسی: پژوهش از نوع کاربردی بود و در آن، از طرح شبه آزمایشی پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. نمونه آماری ۳۱ دانش آموز پسر عقب مانده ذهنی بودند که در دو گروه قرار گرفتند: گروه اول (کنترل): ۱۴ نفر با میانگین سن ۳/۰۲ ± ۱۱/۰۷ سال و قد ۷/۸۶±۱۵۲ سانتی متر و وزن ۸/۰۸±۴۴/۰۷ کیلوگرم؛ گروه دوم: ۱۷ نفر تجربی با میانگین سن ۱/۹۵±۱۱/۲۳ سال و قد ۷/۰۷±۱۴۷ سانتی متر و وزن ۴/۸۵±۳۸/۱۱ کیلوگرم. آزمودنی ها ازطریق نمونه گیری در دسترس (تصادفی) انتخاب شدند و اطلاعات فردی آن ها مانند قد، وزن، هوش و سوابق پزشکی، با استفاده از پرونده پزشکی شان به دست آمد. برنامه تمرینی گروه تجربی شامل تمرین های مرتبط با ثبات مرکزی بود. آزمودنی ها تمرینات را در شش هفته (سه بار در هفته) انجام دادند. در سه هفته اول، در دو ست با پنج تکرار و در سه هفته دوم، در دو ست با ده تکرار انجام دادند و برای ارزیابی تعادل پویا از تست تعدیل شده ستاره Y استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آزمون های آماری تی مستقل و هم بسته استفاده شد.  یافته ها: براساس نتایج، اختلاف معنی داری در جهات خلفی خارجی و خلفی داخلی در گروه تجربی پس از تمرینات وجود دارد (۰/۰۵;leP).  نتیجه گیری: افراد مبتلا به کم توانی ذهنی درمقایسه با افراد طبیعی در رشد حرکتی تاخیر دارند که به نظر می رسد باعث کاهش تعادل در آن ها می شود. این پژوهش باتوجه به ضعف تعادل در کم توانانان ذهنی و اهمیت تعادل در فعالیت های روزانه و تاثیر تمرینات ثبات مرکزی بر تعادل نشان داد که این تمرینات باعث بهبودی تعادل در این افراد می شود. مربیان و معلمان نیز می توانند از تمرینات ثبات مرکزی برای افراد کم توان ذهنی استفاده کنند.

Keywords:

Mental retardation , Core stability , Dynamic balance , SEBT test , تست ستاره , تعادل پویا , ثبات مرکزی , کم توانی ذهنی