تاثیر برنامه منزل کاردرمانی بر فعالیت های روزمره زندگی در کودکان فلج مغزی ۵ تا ۱۲ ساله

هدف: فلج مغزی یکی از شایع ترین علل ناتوانی جسمی در دوران کودکی است که منجر به مشکلات متعددی در فرد شده، سطح استقلال و مشارکت در انجام فعالیت های روزمره زندگی را کاهش می دهد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر برنامه منزل کاردرمانی بر میزان عملکرد در فعالیت های روزمره زندگی در کودکان فلج مغزی ۵ تا ۱۲ ساله است. روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی، ۴۸ کودک در دسترس به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و شاهد تقسیم شدند. تمرینات متداول کاردرمانی طی ۴ ماه برای هر دو گروه انجام شد. گروه مداخله علاوه بر آن از آموزش برنامه منزل به صورت کارگاه و جزوات آموزشی به همراه پیگیری تلفنی استفاده کردند. به منظور ارزیابی فعالیت های روزمره از آزمون مقیاس سنجش فعالیت ها در کودکان (ASK) و به منظور تجزیه و تحلیل از آزمون های t مستقل، کای اسکوئر، تست دقیق فیشر و آنالیز کوواریانس استفاده شد. یافته ها: اختلاف معنادار در فعالیت های روزمره زندگی در دو گروه دیده شد (۰/۰۰۱=P). در تمامی خرده مقیاس های فعالیت های روزمره زندگی-جز خرده آزمون بازی کردن (P>۰/۰۵). نتیجه گیری: برنامه منزل کاردرمانی، باعث افزایش میزان فعالیت های روزمره زندگی در کودکان فلج مغزی می شود و می تواند در کنار برنامه های متداول کاردرمانی سودمند واقع شود.

تاثیر برنامه منزل کاردرمانی بر فعالیت های روزمره زندگی در کودکان فلج مغزی ۵ تا ۱۲ ساله Keywords:

Occupational therapy home program , Cerebral palsy , Instruct , Activities of daily living , برنامه منزل کاردرمانی , فلج مغزی , آموزش , فعالیت های روزمره زندگی